Arkadaşlar sorun gene ailemin beni insandan saymaması. Her aradıklarında mutlaka sinirlendiriyorlar. Oğretmenlik mulakatım olacak. Şehir değişikliği yaptığım icin eskiden oturduğum şehirde olacak buraya 3-5 saat arası değişiyor mesafe. Otobusune gore. Bugun aradılar mulakatın ne zaman diye sordu babamla annem dedim işte şu tarihte 1 gun onceden gidersin abinde kalırsın di mi dediler.Hayır sabahtan biner giderim dedim. Mulakatım
oğleden sonra cunku saat 13.30 da , ben buradan 7 de binsem 12 de orada olsam taksi bulamasam dolmuşla gitsem bile yetisirim her turlu. Otogarla okul yakın semtlerde cunku. Bizimkiler başladı işten izin al demeye ya diyorum izin alamam vermezler (izin alırım ama almak istemiyorum ucret kesintisi oluyor) iş cıkışı bin o zaman dediler işten 7ye doğru cıkıyorum en yakın otobus saat 10 da eee evden otogara gitmek icin taksi kullanacağım mecbur. Gecenin korunde orada olsam oradan tekrar taksiye binip abimin evine gitsem birsuru masraf. Ve yolda ikide bir beni darlayacaklar neredesin binerken haber ver inerken haber ver şoyle yap boyle yap. Neyse diyor ki bunun şakası olmaz illa bir gun onceden bin git. Ya ben kendimi sizden daha cok duşunuyorum dedim. En sonda dedi ki kendin mi gideceksin kardeşinle mi gideceksin ? Orada cıldırdım ya 25 yaşındayım eskiden oturduğum semtte sınava gireceğim kardeşim ne alaka ? Hani desem ki arabası falan var o yuzden diyorlar yok. Ben kendi başımın caresine bakamam Diye diyorlar. Kendim giderim kardeşim ne alaka dedim Keşke bana soylemeseydin diyo bir de babam ya hem kendileri soruyor irdeliyor hem de cevabı beğenmeyince keşke soylemeseydin oluyor. Bir de gıcık olduğum başka bir şey tam kapanmada maaş alamadık malum bunu da daha once 2 kere sordu calışmadığını gunlerin ucretini alabilecek misiniz diye hayır dedim. Bugun tekrar sordu. Sanki inadına inadına soruyor gibi geliyor