Danışmak istediğim bir şey var sadece empati yapıp ‘ben olsam şoyle yapardım ’ demenizi rica ediyorum Ne olur kırıcı konuşmayın gercekten kotu durumdayım zaten.
Sevgilim var evlenmeyi duşunduk ve aileme soyldim once annem ve babaanem vasıtasıyla babamla konuşuldu asla istemeyince ben kendim konuştum goruştuğumuzu, evlenmek istediğimizi vs anlattım.
Ayrılmamızı istedi etnik koken ve iş konusunda denk olmadığımzı soyledi tanışmak dahi istemedi. Ve gayet kibar konuştu ayrılmam icin neredeyse yalvaracaktı
bu olayın ardından bir sure bekleyelim dedik iki hafta gecti ve bu konu aramızda da acılmadı sevgilim bu gun konuyu actı ve neden hic bir plan yapmıyoruz, yol cizmiyoruz vs diyerek benden aileme karşı daha ısrarcı olmamı, tekrar tekrar bu konuyu kabul ettirene kadar acmamı beklediğini soyledi.
Ben de acıkcası zaten elimden geleni yaptığıma inanıyorum cunku muhafazakar bir aileyiz ve babamla bunları konuşmak bile benim icin buyuk bir şey.
Tekrar tekrar konuyu acmaya tartışma cıkarmaya cok cekiniyorum ve yapmam gereken nedir onu da tam kestiremiyorum.
Sevgilim ailemle bu konuyu tekrar konuşmak tartışmak normaldir diye duşunuyor ama ben cekiniyorum. Siz bu durumda kalsanız ne yaparsınız?
benim şuanki babamla konuşmam,aileme anlatmam falan ona yeterli gelmiyor tamam konuşman cok iyi ama sonuc olumsuz oldu ve olumluya donene kadar bu konu unutulmadan surekli acman lazım diyor
onu yeterince sevmediğimi duşunuyor.
acaba gercekten yanlış mı yapıyorum ?
(Bu arada Ben 22 yaşındayım ve ozel sektorde calışıyorum adam akıllı meslek sahibi olmam icin en az iki yıl cabalamam gerekiyor. Belki duzgun bir işim olsa yaşım da buyur babam da beni daha cok ciddiye alır o zaman işimiz daha kolay olur diye duşunuyorum .
ama sevgilim ya o zamanda olmazsa bana iki yıl sonra babam hayır derse de kesin evleniriz diyebilir misin, garanti verebiliyor mısun diyor ben de kac yıl sonrası icin bişey diyemiyorum)