Onceki actigim konuyu okuyanlar bilir: dugune ramak kala sebebsiz bir sekilde terkedildim, hemde vedalasmadan helallesmeden.

Yinede duramadim, ona icimden gecenleri mesaj olarak attim.. cevap vermedi. okudu ama vermedi.

Hayallerimi yasayacagimi tahmin etmistim, inanmistim ona. O da uzgun bence, umursamis olsaydi mesaj atip arama yazma derdi. Bir aciklamasi bile yok, mesaj bile yok. Ne diyecegini bilmedigi icin bence aciklayamiyor. Etrafa demis, onu arayacagim aciklayacagim diye. Neredeyse iki bucuk hafta gecti.

Bilemedim. gececek elbet, ama delip te gececek... Pisman olmasini vicdaninn sizlamasini kalbimden diliyorum.. ama bos..

saniyor ki insanlar, kirdigim kalbin hesabi bana sorulmayacak. ama yaniliyorlar. eger insani kendinize alistirip hevesiniz bittiginde yuzustu biraktiysaniz, korkun. Cunku Allah bunu yaniniza birakmayacak. Hakan Ozdemirden alinti..