Herkese merhaba, aslında buraya icimi dokme konusunda epey kararsız kaldım ama bu konu kimseye anlatabileceğim bir durum değil ve surekli icimde biriyle paylaşıp rahatlama ihtiyacı var. Burada anonim şekilde yazabilmek ve sizlerin desteğini, fikirlerini almak bana iyi gelebilir diye duşunerek yazıyorum.

Oncelikle uzun yıllardır babamın bazı hareketlerinden annemi aldatabileceği şuphesine kapılır, sonra hemen bu duşunceyi kafamdan atardım ve utanırdım bunu duşunebildiğim icin. Meğer utanması gereken ben değilmişim...

Yakın zamanda, bir şekilde babamın annemi yıllardır aldattığını kesin olarak, kanıtlarıyla oğrendim. Surekli olarak bu işi yapan kadınlara gidiyormuş. Bazen uzun yıllar aynı kadınla bazen de 'değişiklik' aradığı icin farklı kadınlarla goruşuyormuş. Ustelik bunun icin kurulmuş iğrenc bir forum var, oraya da uye. Orada kadınlar kendilerini tanıtıyor, bunlar da deneyimlerini yazarak referans oluyorlar. Hic cekinmeden tum detayları yazabilmesine mi tiksineyim, şu pandemi doneminde dahi kimin ne olduğunu bilmeden birkac kadına gidip virus konusunda annemi de beni de riske atmasına mı sinirleneyim, gittiği kızların coğunun benim yaşlarımda olmasına mı midem kalksın...

Ustelik ben pandemi nedeniyle işsiz kalan bir oğretmenim ve zar zor kendimizi gecindiriyoruz, adama masraf cıkmasın diye neredeyse kişisel olarak hicbir harcamam yok. Her şeyden onun beli bukulmesin, canı sıkılmasın diye feragat ediyorum bir de. Tum bunlara mı yanayım, guzel annemin her şeyden bi haber şekilde kendisini tamamen bana ve babama adamış bir karakter olmasına mı uzuleyim...

Oysa ben kucukluğumden beri babamla arkadaş gibiydim, cok yakındım. O kadar kotu oldum ki bunları oğrenince, kafamdaki o baba algısı tamamen yerle bir oldu. Nişanlıyım, birkac ay sonra evleneceğim Allah nasip ederse. Nişanlıma cok guvenmeme rağmen icimde korku oldu, garip hissediyorum. Sanki o kadar guvendiğim, anneme aşkla bakan, herkesin imrendiği bir evliliği olan babam bile bunu senelerdir kimseye caktırmadan yapabiliyorsa herkes yapabilirmiş gibi biraz sacma bir his oluştu.

Her neyse cok uzatıp sizleri de sıkmak istemem. Kısacası birkac ay kaldı bu evden ayrılmama ama babamla normalde cok yakın, birbirine surekli espriler yapan, eğlenen bir baba-kız ilişkimiz varken şimdi ona nasıl davranacağımı bilemiyorum. Anneme de belli etmek istemiyorum, cok zor bir durumda kaldım. Ne yapmalıyım bilmiyorum. Fikirleriniz benim icin cok onemli, şimdiden hepinize teşekkur ederim.