arkadaslar

dun gece ilk defa yataklarida ayirdik esimle, onunla uymak istemedimi soyledim ve oda kesinlikle itiraz etmedi.

kendimi suclu hissetmedim ve uyudum. esim dukkan sahibi butun gun is yerinde aksam 8 gibi geliyor bazen 9 ve bazen 10 bir kiz cocugumuz var fakat evle hic bir alakasi yok. onun kendi dunyasi var is is is .

ben alisverisleri kendim yapiorum, kizimi okula kendim birakiyorum, bu arada haftada 32 saat calisiyorum, evimde yemegimi yapiyor kizmla yanliz yemek yiyiorum cunki babasi cok gec geliyor hic gormeden cocuk uyuyor. cuma gunleri ogleden sonra dukkani bizim icin kapatmasini istedim bizimle ilgilenmesi icin, kapatiyor fakat boyle bizimle bir yere giderken cok zorlaniyor ayaklari gitmiyor gibi ensesinden tutmusum gibi akli da isde sanirim cok isim var diyor. uzuluyorum onun hayatina sanki fazlalik oldugumuz icin, artik sevismiyoruz cok yorgun dusuyuor ve tv karsinda uyuyor bazen zorla cagira cagira yataga aliyorum sarilmadan arkamizi donup yatariz hic dokunmadan. kadinlik en son neydi onu hatirlamiyorum.

pazarlari hep disarda mal almaya gidiyor aksam geliyor bizde tabi pzt hizli haftaya baslicamiz icin kizimi yikiyorum yediriorum evimi temizliyorum esimin gomleklerini utuluyorum evin alis verisni yapiorum ve pzt tekrar ise gidior calisiyorum. esimi cok sevmeme ragmen onsuz bir hayat da olabilecgini anlamaya basladim cok tuhaf ki ben evi kendim cevirebiliyorum bir cicek bir dudagima opucuk kondurmak bir sarilma bir yemege cikmak bunlar benim icin oyle luks olduki afrikali cocuklarin yemek arayisi gibi sevgi sevgi diye bagirir oldum.


esimle hic tartismiyoruz hep sessizlik konu yok konusucak bir ortak noktamiz yok cocugun hangi doktora ne zmn gidecegini bilmez soylerim gununu de unutur saatinide hani sonucta hakki oda bilsin randevulari genelde ben alirim her anne gibi. en son sofraya oturdumuz iki ay oldu cok mutlu olmustum.

ben nerde hata yaptimi dusunuyorum su gunlerde ve sanirim sogudum ... evliligimi kurtarmak istiyorum ama yorgunum evlilim icin yaptigim fedakarliklari dusundumde artik elimi bile kaldiracak halim kalmadi diye dusunuyorum esim bunlari biliyor bi kac defa konustum anlattim yoruldumu onunda biseyleri ustlenmesi gerektigini de soyledim ama her dafa ozur dileyip obur gun ayni adam oluyor bende naparsin bu da benim esim diye kendimi kandiriorum hergun sbh uyanip ) acaba nerde olurum ? nerde mafolurum yada zaten mahfolmusumuyum artik herseye guluyorum garip hissediyorum kendimi... ii bir es hem calisan hem de seven hem fedakar ii bir anne olmak icin ugrasiorum galiba ii olamadim basarisizim

bunun bir okulu olsada univeristelere gitsem ailemi kazansam. kocam beni gor gor gorseee burdayim el salliyorum diyorum icimden ama gormuyorum. cok guzel bir bayanim herkesin iligsini cekiyorum 36 beden zayif esmer bir bayanim nasil dogurdun bu cocugu diyenler oluyor ama kocam beni gormuyor ki birak beni evliligi aile ne demek hic birseyi.

ona daha fazla engel olmadan bosanmalimiyim.... ??? yardim acil yardim