İyi geceler kızlar. Beni tanıyanlar bilir. Ama bilmeyenler icin, kısaca ozet geceyim. Boşanma aşamasındayım, cok ağır şeyler yaşadım ( beni oldurmeye kalkması, tehditleri, uyuşturucu madde kullanımı ve halusinasyon gormesi )ve 7 aydan beri ailemleyim, cocuğum yok. Şu an psikolojik olarak destek alıyorum. İlaclar kullanıyorum ve terapiye gidiyorum . Cok şukur toparlanmaya başlamıştım Durumum iyiye gidiyordu. Ta ki şu son iki haftaya kadar... benim sorunum şu , cevremdeki insanlar beni cok sık boğaz ediyorlar. İki kuzenim boşanma aşamasında. Takma isim kullanayım. Ayşe ile gecen sene bir kusluğum olmuştu.Buyuk bir yanlışı oldu bana karşı. Kinci bir insan değilim. Eskisi gibi olmasamda , konuşma teklifini geri cevirmedim. Unutmadım yaptıklarını tabiki. Kimsenin yuvası yıkılsın istemem, insani olarak uzuluyorum ama benim bi programım var, ona uygun ders calışıyorum. Dikey geciş sınavına hazırlanmaya calışıyorum. Ayrıca Klavye calışıyorum. Telefonumu da ucak moduna alıyorum dikkatim dağılmasın diye. Ayşe beni aramış kapalıydı telefonum. Sonra annemi aramış, annem duymamış . Babamı aramış. Babam acmış , cığlık cığlığa ağlayarak ; amca papatyaya soyle beni arasın, arıyorum acmıyor diye. Babam geldi ,soyledi. Aradım bende calışmamı bırakarak. Bağırmasından, cığlığından anlayamıyorum ne dediğini. Papatyam nerdesin sen papatyam nerdesin diyor. Ne oldu ? Ders calışıyordum dedim. Onemli bir şey oldu sandım. Sanırsın ki babası olmuş. Duvarlar ustume ustume geliyor , yapamıyorum, sen nasıl bu kadar guclusun, mutluluk rolu mu oynuyorsun yoksa gercekten atlattın mı , ben senin gibi guclu olamıyorum vs gibi şeyler soyledi.Ya butun imkanlara sahipsin, ayrı evin var cocuğunda yok daha ne istiyorsun dedim. Ayrıca ,evet gucluyum sende olabilirsin, mutluluk rolu oynamıyorum, gercekten mutlu hissediyorum kendimi dedim.Ağlıyor hala. Dilime kadar geldi, soylemedim, uzulmesin diye. Boşandığı eşiyle yeniden evlenmişti şimdi tekrar boşanıyor. Yuzune vuruyor gibi olmasın diye bir şey demedim. Psikologa git destek al , iyi gelir dedim. Benim psikologum sen ol diyor. Ya ben bana yaptığı buyuk yanlışa rağmen yine insanlık yapıp konuştum. Ama kendini duşunuyor hala. Ve bu aramaları devam ediyor iki gunde bir. Ben acmazsam annemi arıyor. Annem duymazsa babamı arıyor. Diğer kuzenim Fatma ’yı severim. O da surekli aynı şeyleri anlatıyor her gun. Uzuluyorum evet . Yardımcı da olmak istiyorum ama dediğim ile kalıyorum. Ertesi gun yine aynı şeyleri anlatıyor. Diğer kuzenim Elif ise sabah saat 8 ‘a 9 ’a kadar uyanık kalıyor akşama kadar uyuyor. İstiyor ki ben de onun gibi olayım. Israr ediyor surekli, ne olur goruntulu konuşalım ne olur diye . Uyuyacağım ilac iciyorum ben, sabah da erken kalkıyorum diyorum. Off her gun aynı terane, bugun de uyumasan ne olur sanki ,sende tavuk gibisin vs. gibi şeyler soyluyor. Konuştuğum zaman surekli kendi ile alakalı şeyler anlatıyor ve boğuluyorum artık. Onun haricinde arkadaşlarımın ısrarla mesaj atmalaları, ısrarla konuşmak istemeleri. İşim var , ders calışıyorum veya uyuyacağım dedikce , o zaman soz ver kanka yarın goruntulu konuşacağız diye emrivaki yapmaları... İyi geliyormuşum onlara, benle konuşmak terapi gibi oluyormuş. Bi insana iyi geliyorsam ne mutlu bana. Ama bende bir insanım. Benim yaşadığım şeyler zaten ağırdı. Yeni yeni toparlanmaya başlıyorum. Benimde psikolojim olumsuz etkileniyor artık. İlacımın biri 100 mg, diğeri ise 30 mg. Bugun ellerimi kontrol edemedim bir ara . Kalbim hızlı hızlı artıyordu, bi yarım saat boşluğa duştum. Psikologum , durumun iyiye gidiyor Papatya, psikiyatristine soyle yavaş yavaş bıraktıralım sana ilacını bile demişti. Ama şu an ilacın dozunun yetmediğini hissediyorum. Karamsarlığa duşmeye başladım yine, ilacı kullanmadığım zamanlarda olduğu gibi.Babamda sinirlendi gecen gun , seni kotu etkileyecekler diye korkuyorum kızım, sorun dinleme o kadar cok dedi. Adam bile farkında. Surekli olumsuz dert dinleyince , yaşadığım kotu gunler geliyor aklıma. O dibe yeniden cokuyorum sanki. Ben o kadar cok kotu olay yaşamama rağmen , daha coğu kişi bilmez . Ailem bile tum detaylarını bilmez . Kimseyi arayıp sık boğaz etmedim , o zor zamanlarımda bile. Buraya konu acarken bile iki kere duşunuyorum ben. Acaba insanları bunaltır mıyım, diye . Haksızsam lutfen haksızsın diyin. Eleştiriye acığım. Durumu bu şekilde izah ettiğimde, anlayışlı olacak olsalar soylerdim , size soylediğim gibi. Bu durumda bana ne onerirsiniz ? Kimseyi kırmak istemiyorum, ama buyuk patlamaktan korkuyorum artık. Doldum cunku. Size icimi dokmek istedim . Değerli vaktini ayırıp okuyan ve yorum yapan herkese şimdiden teşekkur ederim .