Merhaba arkadaşlar,
Bu aralar anneme haksız mı yukleniyorum acaba Şoyle ki :
Bizim bir gelinimiz var,adına Ayşe diyelim.Ben 16 yıllık bir oğretmen ve 2.5 yıllık bir anne olsam da annemin gozunde bir hicim sanki..Benim ve diğer kardeşlerim hicbir şey bilmiyoruz anlamıyoruz sanki ona gore,her şeyi Ayşe bilir,o ne diyorsa doğrudur.Benim işimle ilgili bir konu bile olsa soylediğime şuphe ile yaklaşır başkalarını arar internette araştırır,Ayşe ye danışır.Eger Ayşe bizim soylediğimizi onaylarsa annem o zaman hiiimmm olabilir aslında der..Sadece Ayşe de değil,annem cocukluğumuzdan beri hic onaylamamistir bizi.Cocukken hep buyumek isterdim belki cocuk yerine konmayip fikrim değer gorur diye.Buyudum Oğrt oldum anne oldum 40 yaşındayım ama değişen bisry yok.Fakat sorun şu ki bu niye gozume şimdi şimdi batıyor.

Bir de annem Ayşe ile her gun uzun uzun goruntulu sohbet eder, kac yilda bir gorduğu kardeşlerimle konuşacak şey bulamaz seyrek arar ve hemen kapatır.Bu arada annem benim olduğum şehre oğluma bakmaya geldi ben de ona SGK oduyorum bir gelirleri yok,herkese uzak Ayşe ye de kardeşlerime de.

Bu ara bunlara taktım ya annem ne yapsa batıyor bana.

Bugun annem durduk yere aşı randevusu almaya kalktı.Ben aylardır "aşı olsam mi ,hangisini olsam,sinovac mi biontech mi "diye karar veremezken tak diye 182 yi arayıp biontech icin randevu almaya calışması beni delirtti.Kendisi covid gecirdi kronik rahatsızlıkları var ve 60 yaşında.Sinovac mi olsan der demez yok ben biontech olcam deyip saniyesinde 182 yi araması bana nispet gibi geldi ve sacma bir cumle kurdum :"Anne o değil de olup gideceksin tanıklık yapamadan bana." Boşanma davam icin gecerli tek tanıgim oluyor da kendisi Niye boyle tepkiler veriyorum ?

Haftaya ilk durusma olacak olmasının gerginliği mi yoksa haklı mıyım kızlar ?

İyi geceler diliyorum