Herkese hayırlı gunler,

3 senelik evliyim, bunun 7-8 ayı kv ile altlı ustlu gorunumlu ama aslında evimi otel olarak kullanarak kısacası birlikte gecti. Bu surec icerisinde cok fazla problem yaşadık. Hepsi de benim cok fazla susmamdan ve bana yapılan muameleye sessiz kalmam dolayısıyla yaşandı diye duşunuyorum. Detayları bir onceki konumda var.

Ben kucuk gelin olduğumdan, kadın benden onceki 10 senelik gelinini de sindirdiği icin bişeylere karşı koyma durumum olamadı. Eşim de fazla anneciydi, hicbir sorunda arkamda durmadı haklı olduğumu bilse bile. Ne eşim, ne kp, ne eltim ne de kaynım; ailede kadına karşı durabilecek tek bir guc olmadığından, sonradan gelenin uyum sağlaması beklendi (uyum sağlamak onlara gore; tum evrivakilerine karşı cıkmamak, kendi fikirlerine sunmamak(cunku sorulmuyor belirli bir mertebeye ulaşana dek), tum aşağılanmalara, laf sokmalara susmak).

Cok sancılı bir ayrılık-boşanma donemini atlattıktan sonra, eşim evimizi ayırma kararı aldı ve taşındık.
Kv binayı terkettiğimiz ve onu oğlundan kopardığım icin bana kusmuş sanırım ve yaklaşık 2 seneye yakın hic goruşmedim, arada birkac duğunlerine gittiğimde, masamdan kalktılar gelini ile birlikte. O tavırdan sonra eşim birdaha beni hicbiyere goturmek istemedi, istemeden de olsa uzuldum ve zoruma gitti terbiyesizlikleri.

Neyse gunlerden bir gun, eşimin annesi ve dedesi artık bu kuskunluğe bir son vermek uzere araya girdiler. "Ben kucuk olduğumdan yine bana "ozur dilememi dayatıp, elini op de barışın" denildi.
O an karşımda herkesin icinde kayınvalide, dereden girip tepeden cıkıp, herşeyi yalan yanlış anlatarak, kendini haklı cıkarmaya calışmasaydı daha oncekiler gibi, "evet pişman olmuş! " der ozur dilerdim. Ama gordum ki; oğluna o kadar duşkun olduğunu soylemesine rağmen bile bu ayrılık ona hicbişey anlatmamış, ne bir empati yapmış, ne kendisiyle bir ic hesaplaşma, ne de az daha oğlunun yuvasını yıkıyordum; ben artık hicbişeye karışmayayım kendi kabuğuma cekileyim; onlar mutlu olursa bende mutlu olurum diyip, bir ders almamış !! Ozure değer bişey yaptığımı duşunmuyorum diyip, kimseden ozur falan dilemedim. Ben ozur diledikce, kadın kendisini haklı goruyor cunku ve daha da abartıyor. Bu arada bana, nolucak sanki oğluma kız, sana da koca cok diyen bir kadın bu; o kadar masraf yapmış, sağlık olsun birdaha yaparmış !! (o kadar kotu ve iğrenc şeyler var ki hafızamda onunla ilgili ve bunları ailemin yanında soyledi) Dupeduz terbiyesizlik, cirkeflik başka bişey değil.

Hepsini yutup, evliliğimin selameti ve anane-dedenin hatrı icin goruşmeye devam ediyoruz şuan. İcimde kalanları soylemek istiyorum deli gibi. Fakat eşimin dayısı, "soylesen bile ablama anlatamazsın hicbişey, o hep haklıdır" dedikten sonra, susmamı istediler. Bende anladım dedim, aşırı despot, kibirli ve herşeyin en iyisini kendisi bilen biri. Ve sanırım ailede herkes biliyor ve idare ediyor. Konuşsam da hep kendi haklı cıkacak, car car konuşacak ve boşa gidecek. (eşimde kavga mı edeceksin koskoca kadınla diye susman icin uyarıyor, tavrı bu.)

Size danışmak istediğim konu; artık bana eskisi kadar sataşamıyor ama eşimle beraber haftasonları 1 gun gittiğimizde ( cunku 2 tane amcasına aşırı duşkun yeğen var, onlar icin gidiyorum Allah biliyor) , ozellikle de kadın kadına kaldığımız zaman elalemin kızını/oğlunu anlatırken ustu kapalı, 2 lafının biri bana laf carpıtıyor. Ben anlamamazlıktan gelsem de, icten ice sinir oluyorum. Yok falancanın gelini, şoyle idareliymiş, şoyle akıllıymış, birlikten kuvvet doğarmış, bizim cıktığımız yeri kiraya vermiş (aslında biz gidip oturup, kiraya vereceğimiz parayı biriktirmeliymişiz vs vs) Diğer gelini, 2 cocuğuna baktırdığından susmak zorunda ve yan dairesinde oturuyor. Eşinden cok, kayınvalidesi ile yaşayan biri ama mecburiyeti var; icinden geldiği icin olduğunu sanmıyorum. Seneye cocukların okulunu bahane edip şimdiden taşınmak istediğini soyluyor mesela.

Lafına cevap versen "saygısızlık", vermesen "sinir hastalığı" nasıl tatlı tatlı laf sokulur veya baş edilir boyle bir kadınla? Daha once "başbaşa anne-kız olarak yaptığımız dertleşmemizde, arkamdan eşime: "bana saygısızlık yaptı" diye yalan soylemiş, halbuki sesimi bile yukseltmemiştim; yalnızca "neden diğer gelininizle bana adaletsiz davranıyorsunuz, ben size ne yaptım dediğim icin" Hesap sorma olarak algıladı sanırım, aslında ben "bana olan tavrının altında yatan şeyi oğrenmek istemiştim fakat o konuşmadan sonra da değişmedi kendisi. Biliyorum 53 yaşından sonra değişmeyecek de. Fakat bu kadın dilini nasıl tutacak veya yaptıklarının farkında mı değil, insan ağzından cıkanın karşı tarafı kıracağını hic mi duşunmez, dikkat etmez?

Sizden mesafemi nasıl tutmam gerektiği ve bu tarz durumlarda "ona icimde kalmayacak şekilde, nasıl cevap verebilirim" konusunda fikir istiyorum? (Normalde hakkını arayan bir insanımdır ama konu eşimin annesi olunca ve huzurlu olmak istediğimden, bu da senin imtihanın sanırım diyip, tatsızlık cıkmasın diye susuyorum.

Ama buyuk kendini bilmeyince, kucuk kucukluğunu yapsa da bir onemi olmuyor.
Yine cok uzun olmuş, hakkınızı helal edin, değerli yorumlarınızı bekliyorum. Sevgiler

Hanımlar bir de guncelleme eklemek istiyorum konuma; eşim de bende kesinlikle boyle birşey duşunmuyoruz fakat kayınvalidenin ailesinin ayağıma kadar gelmesinin sebebi: eş dost olduğu kadar duşman da varmış; kimse sormuşuz da kiraya cıkmışız, yeniden aynı binaya taşınıp, kv, elti hep birlikte yaşamamız isteniyor. Yeme icme bir, uyuma ayrı ev duzenleri bu şekilde. Bu da benim yetişme tarzıma kesinlikle uymuyor. Bizde defalarca reddetmemize rağmen, kv halen ustu kapalı bununla ilgili de laf sokmaya calışıyor fakat tavrımı bozmuyor ve oralı olmuyorum.
Eşim de bende gidersek, tekrar aynı şeyler olacağını duşunuyoruz; cunku annesi ne bir zerre akıllanmış, ne ibret almış yaşananlardan. Değişmeyecek de bu saatten sonra biliyoruz, bizde bunu kabullendik.