iyi akşamlar herkese
nasılsınız iyisinizdır inşallah.
ben iyi değilim baya baya kotuyum hatta...
beni bilen bilir az cok konulardan falan .
neyse konum bu kez baslı başına kendimim .

farkettim de 1 bucuk yıldır falan aynayla haşır neşir olmamışım. hamilelik doğum derken . gozumun ucuyla şoyle az once kendime bi baktım sonra daha ayrıntılı baktım gozlerime baktım vucuduma baktım kendimı tanıyamadım tanıyamıyorum artık aynalara bakmak fotoğraf cekilmek istemiyorum.
şimdiye kadar herşeye cok zor sahip oldum.
sevdim sevdiğim kişiyle evlenmek icin 2 yıl ailemi ikna etmek icin uğraştım.
evlendim sorunlar başladı vajinismus yaşadım aylarca . eşim tam bir anne duşkunuymus evliliğimizin ilk ayları ayri gecti . kv beni hic istemedi eşim bunu hic gormedi vajinismus yuzunden iyice aramız acıldı. tedavi olmak istiyorum dedim bana destek olmadı sadece anlayış gosterdi bekledi. ailemin desteğiyle tedavi oldum . cok soğukluk girdi araya surekli kavgalar başladı yalan yok ilk seneler bebek sahibi olmayı cok istedim ama birliktelik olmayınca cocukta olmadı sonra eşim istemiyorum ben bu evliliğe cocuk diye diye soğuttu beni . ailemle goruşmem hep sıkıntılı hep kavga gurultu bıktım. ailem de ailem diye tutturan bir eşim var . canı isteyince istedikleri olunca cocuğumuz olsun diyen istemeyince ve ben istediğini yapmayınvar istemiyorum diyip psikolojimi bozdu. bunca sene niye neden sabrettim bu adama bilmiyorum. cok cok cok cok sevdim . hayağımda tanıdım en mukemmel insan olarak tanıttı kendini bana sozlenene kadar da oyleydi. şimdi ise bebeğim oldu Rabbim buyuk oda herşey yolundayken doğumda nefessiz kaldı noroloji bi problem var ama ne hala cozilmedi fiziksel buyuk ihtimalle diyorlar ama bilmiyorum kalca cıkık problemi var 2 kere ameliyat olacak . bebeğim doğduğundan beri hep bi problem cıktı şukur inanCli bir insanım dua edtekten başka hicbirşey gelmiyor elimden. ağlıyorum sadece keşke bebeğim sağlıklı olsaydı diye . bakınca iyi gorunuyor şukur hareketleri gulmeleri yerli yerinde fiziksel olarak cok hafif bir gevşeklik var gibi ama bilmiyorum 2 2 3 yaşına kadar gozetim de kalacak hastalık var mı teşhis edilecek.


hamiligimde hep salaklar yerine konuldum sustum panik atak hastayım atak geciririm bebeğe bişey olur diye sustum icime attım. şimdi bebeğim doğduğu andan itibaren v olacak pislik hayatı zindan ediyor oğlunu doldurup gonderiyor. eşimse karaktersizin onunde gideni . hala nefes aldırmıyor bana uzuntulu sıkıntılı dinlemiyor. 1 yılın 9 ayı kus geciyor evde suratlarından triplerindn bıktım artık. afedersiniz ota b..a surat yapıyor gunlerce konuşmuyor. ailem yakın değil girusturmuyor konuşacak kimse yok bebeğin herseyiyle evle hep ben ilgileniyorum yoruldum artık goz altlarım mosmor saclarımı ne kadar suredir acmıyorum farkettim yuzum cokmuş 30 bil değilim henuz aynada 50 li yaşlarında bi ben gordum kamburum cıkmış duruşum bozulmuş gozlerim dolu dolu kendime acıyan gozlerle bakıyorum. giyimine kusamim hevesim neşem hep gitmiş. goturmuş eşim benden hepsini. şoyle davranırsan seni mutlu ederim işte haketsen herşeyi iyisini yaparım , sen soyle yapsan soylemeyi bilsen boyle olmaz ben gezmek istiyorum ama sen haketmiyosin sen soylesn boylesin diye asagilamalarindan sıkıldım kamyoncu arkadaşı gibi muhabbet etmesinden daha bu yaşımda 3 yıldır bi aşkım bitene canım diye gercekten eş gibi davranmaya hasret kalmışım . eş değil duşman her istediğini yaptım şimdiye kadar ailesiyld iyi bile geciniyorum yaptıklarına karşılık yuzune bakilmayacak insanlar oysaki . kendimi yapayalnız hissediyorum ailem arkamda bu arada. beni hic sevmediler ben İstanbulda doğup buyudum diye onlar koylu diye benı ay kibarsiniz ay bu kadar nazik niye yetiştin diye asagiladilar hep farkettim ki bende onlar gibi kabasaba surekli kavga eder gibi laf sokan direk kendimi savunmak icin bağıran bi insan olmuşum. cok doluyum evladım ameliyat olcak annemiş istiyorum bi şeye ihtiyacım varsa bazen yetemiyorum cagiramiyorum annemi yanıma laf eder surat yapar diye eşim olcak mahluk gidip Kalamıyorum beni Nasıl buu kadar sindirdi bilmiyorum . annem hep sevgi dolu saygılı yetistirdi bizi babam cok cektirdi ama annem hep gucluydu ne kendini ne bizi asla edilmedi tırnaklarıyla calışıp kazandı hicbiseyde gozumuzu koymadı hic yanlız bırakmadı bizi işi bile evde gece gunduz yaptı hep başımızda durdu . annem gibi anne olmayi guclu olmayi nasip etsin rabbim bNa kendime soz vermiştim annem gibi erkek kahrı cekmeyecektim ve wrkeklere acimayacaktim maddi yonden bi laf vardır erkekler anne değil eş isterler diye. olmadı hep tutumlulugu oğretmiş annem bize olmuyor har vurup harman savuramiyorum herşey ince ince hesap yapıyorum eşim fazla kazandığına eminim ama hep bu kadar kazanıyorum diyip yalan soyluyor. harcamak istesemde yapamıyorum. cok doluyum a dostlar.
boşanmak istiyorum cok istiyorum cok mutsuzum Asla istediğim hayatı Ysamiyorum hakkettiğim yerde değilim herkes biliyor mutsuz olduğumu. hele şu aynada kendimi gordukten sonra artık ne desem boş yıllar bana Asır gibi gelmiş ve yormuş. eski halime donebilir miyim bilmiyorum . bebeğimin buyumesini bekliyorum şu ameliyatlafını olsun şu noroloji problemi nedir ne boyuttadir diye 2 2 3 yaşını gormek lazım dediler . ayrılsam ailemin maddi durumu elvermez ben calışsam annem baksa bakamaz sorun olursa bebeğimde bakıcı tutsam altından kalkamam cok karışığım o kadar duygusuz dipte umutsuzum gibi yoruldum cok cok yoruldum teselliye ihtiyacım var