Merhaba arkadaşlar. Uzun suredir konu acmıyordum ancak forumu hep takipteyim. Bir dertleşme ihtiyacım var. Paylaşacak kimsem yok. Daha 27 yaşında 4 senelik evliyim. Şuan bir apartmanda yaşıyorum ancak bekarken mustakil bir evimiz vardı ve apartmana adapte olamadım. Eşimin ailesinin bir arsası var. Kendi evlerine 200 metre uzaklıkta. Oraya ev yapalım eltimle aynı bahcede otururuz dedik. Cok seviyorum eltimi de kaynımı da. Ama eşim tutturmuş evi 2 katlı yapalım babamlarada bir katı ayırırız diye. Hazırlıksız olduğum icin cok şaşırdım ve yuzum asıldı. Zaten az otede yaşıyorlar. Hergun goruşuruz neden aynı evde yaşayalım ki dedim. Bunun yaşlılığı da var yakınımızda olsunlar diyor. Eşim anlayışsız bir insan değildir beni anlıyor ama annem babam napayım diyor. Ben ikisinide cok severim kaynanamla hic problemim yoktur. Sadece kendine hizmet ettirmeyi sever. Ama ben nasıl aynı evi paylaşabilirim. Ev ev ustune olmaz ki. Eşim annemle babamı kardeşime bırakmam ben bakocam diyor daha 50 yaşındalar. Aileleri de e cok geniştir. Duşunsenize her toplantıda bayramda seyranda tum sulale benim evimde toplanıcak. Omrum eltimi kıskanmakla gecicek ne kadar ozgur yaşıyor diye. Evimi kitleyip bi tatile bile gidemeyeceğim. Allah uzun omur versin ama 30-40 yıl aileyle yaşanırmı? Cevap vermeseniz bile ben ic dokmek istedim arkadaşlar. Cok keyfim kactı napıcağımı bilmiyorum