Merhaba arkadaşlar,
Uzun zamandır icinden cıkamadığım bir konuda goruşlerinizi almak istedim. Cunku gercekten aylardır duşunmekten kafayı yeme noktasına geldim sanırım. 26 yaşındayım, 8 senelik bir ilişkim var. Ben ikinci universitemden bu yaz mezun olacağım inşallah, ardından da yuksek lisansla eğitimime devam edeceğim. Erkek arkadaşım kendi bolumunu 8 senede bu yılın başında zar zor bitirdi. Fazlasıyla sorumsuz bir insan. Gectiğimiz yaz babamla tanışmak icin evimize davet ettik. Annem ilişkimi en başından beri biliyordu fakat babama yeni yeni acmıştım. O da tanışmak istedi damat adayıyla doğal olarak. Tanışma guzel gecti, ocakta mezun olacağından falan bahsetti erkek arkadaşım. Babam gunumuze kıyasla geleneksel bakışı var evlilik olayına. Askerlik de buna dahil. Askerliğe cok onem verdiğinden bahsetti. Askerde erkeğin asker tokadı yemesiyle adam olduğundan falan bahsetti şakayla karışık. Neyse, erkek arkadaşımın bitirme projesi vardı. Bunu yapması icin de yaz dahil koca bir donem vardı onunde. Hicbir şekilde yapmadı. Bilgisayar oyunu oynadı, bomboş gecirdi zamanını. Ocak ayı geldi, sunacak bir projesi olmadığından mezun etmediler hocaları fakat daha sonrasında 8 senedir okuduğundan mıdır nedir acıyıp bir hak daha tanıdılar ve en duşuk notla zar zor gecti. Ardından Şubat ayı gibi annesiyle birlikte bize geldiler, annemle tanıştılar. Annesi Eylul ayı gibi eşiyle birlikte gelip ismini koymak istediklerini soyledi. Başım ustune. Fakat evlenecek olan adamda tık yok. Kendi işimi yapacağım diye tutturdu. Peki kendi işini yapmak icin ne yapıyor? Koca bir hic. Mezuniyetinden beri oğrenci evinde tek başına sabahlara kadar oturup akşama kadar yatıyor. Amcamlar, dayımlar, halamlar, komşular herkes duydu gordu geldiklerini. Geleneksel ailede yaşadığımı soylemiştim, babamlar da uzuluyor bu duruma. Askerlik deseniz bedelli istiyormuş, onun icin de 2 3 sene erteleme hakkı varmış o zamana kadar birgun parası olduğunda yaparmış. İş icin de kendi işini yapmaya başlayacakmış maddi durumu ne zaman oluşursa, ardından işi tutarsa ordan yuruyecekmiş, tutmazsa da bir işe girip yoluna bakacakmış. Yani bana elle tutulur hicbir şey vermiyor. Kendi işi icin cabalasa diyeceğim ki evet uğraşıyor. Evlilik yolundaki bir insanın gostermesi gereken hicbir cabayı gostermiyor. Geleceğe dair hayal kurmak da yok. Ben ceyizim icin aldıklarımı heyecanlı heyecanlı ona attığımda karşılığında zerre heyecan belirtisi goremiyordum. bahanesi de şuydu; kendisi benimle birlikte yurtdışında yaşamak istiyor. Ben de kısa vadede sıcak bakmıyorum. Yeni evli bir cift olarak en azından belli bir duzeni oturtana kadar ailelerimizin yakınında olalım istiyorum. Ben ona ceyizimle ilgili eşyalar attıkca yurtdışı hayali daha da uzaklaşıyormuş onun icin o yuzden duymak gormek istemiyormuş.
Gecen gun artık heyecanımı bitirdiğini, buluştuğumuzda gunu gecirmek icin liseli gencler gibi sadece bir şeyler icip dağılmaktan cok sıkıldığımı, yaşıtlarımızın gelecek hayali kurarken hatta evlenecekleri gunun tarihini belirlerken bizim bir belirsizlik icinde yuzmemizi artık istemediğimi, onun yanına gelirken artık bir şey hissetmediğimi, enerjimi, heyecanımı her şeyimi emdiğini soyledim.
Sonrasında da bu kadar ağır konuştuğum icin cok pişman oldum, cok uzuldu cunku. Ama daha fazla icimde tutamazdım. Aylardır ne yapacağımı bilemez haldeyim. Sinirlerim cok bozuk, annemle babam da uzuluyor. İkisi de heyecanlı heyecanlı hayal kurarken onceden, şimdi sen onune bak, kariyerine odaklan modundalar. 8 senemi kaldırıp cope de atamıyorum bir anda.
Ne yapacağımı, nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum. Sadece cok uzuluyorum.