ilk evliliğim 17 yaşında tanışıp 21 yaşında evlenip 22 yaşımda bir cocuk sahibi olmakla başladı eşim cok iyiydi fakat monotonluğu . oturduğu yerde uyuması . misafirliğe dahi gttğmzde uyuması onca uyarmama ramen doktora gtmemesi umursamazlığı . hicbir erkekden kıskanmaması. kendimi onun yanında guvende hissetmiodum. oyle boyle 10 yıl gecti ve boşandım. biriyle tanıştım yani şuanki ikinci eşim. cok sevdim onu. bir dediğini iki etmedm. kızımla cok ii anlaşıodu. kendi cocukları gbi ilgileniodu. sonradan hayatımda yaptğm bi hatayı anlatmak zorunda kaldım durust bir evlilik istiodum. anlatmasamda sonradan duyucakdı. zaten bizim ilişkimiz ciddiye bindğnde birtakım yaşadığım kotu olaylarda beni korudu kolladı. hicbir zmn hatamı başıma kakmadı. evlendik ama bu hatamdan dolayı istanbulda yaşamak istemedi. muğlaya yerleşti banada ister gelrsn ister kızınla kalırsın dedi. bnm yaşadığm olaylardan aileme dert olmamak icin kabul ettm. kızımı yanıma alamadım cunku gelmedi duzenini bozmak istemedi. 2017 yılında evlendm muğlaya gttm ilk gun eşim beni asla uzmuceni falan soledi. sonradan başladı dertler. okdr şey varki kısa kısa anlatcam. once ev aldı iş bulamadı o şehirde sezonlukdu işler işsiz kaldı . istanbulda parayla oynayan adam işsiz kalınca daha cok psikolojisi bozuldu. ole bole kavgalar oldu bisuru evde. bni evden kovdu tekrr barıştık falan sonra evi sattık mecbur. muğlanın başka ilcesinde o parayla dukkan actı. evide taşıdık kiraya cıktık. bakkal işletmeye başladık. hic istemesemde yanında oldum destek oldum. hem ev hem dukkana koştum. bu surede psikolojik şiddet gordm. surekli hakaret kufur . zaten kufursuz gunu gecmiodu. her kavgada evden kovuodu. bikeresinde gtmiorum die eve kitledi beni ucgun. sonra abisi girdi araya aradı konuştu barıştık. dukkanda surekli kıskanan bi tipti. o ne dedi bu nie konuştu. bn kafam onumde kimseyle konuşamıodum. enson gecen gun bi erkek muşteri ped alcakdı yardımcı oldum. gordu ve bn nie dibinde duruomuşum die bana o..pusun sen die hakaret etti. değilim dedm. kabul et o sun dedi. karısına o.. sun diyen kişide adam değildir dedm. adam dğilmiyim he diyip gtti bavulu getrdi cabuk hemen toparla gidiosun dedi. gtmicem dedm. cunku ailemin yanına ikinci kez gtmek okdr zorki. o bnm limanımdı cok seviodum oyuzden yaptğı hicbirşeyi gormuodum. gurursuz olmştm. baktı ben bavulu toplamıorum bıcağı aldı geldi baktı yine toplamıorum. busefer telefonumu aldı hattımı cıkardı. nezmn gidersin ozmn verrm telini dedi. o gece telefonsuz arka odada yattm oda salonda. saatlerce kendi kendime konştm duşundm ama cıkar yol bulamıodum. ailem kabul edio gel dio ama benm yeniden başlamaya mecalim kalmamıştı. gucum yokdu. sabah o dukkana gtti kalktım normal gun gbi kahvaltı hazırladım dukkana gttm eve gidip kahvaltı etsn die. s.tr ol git dedi. telimi ver ozmn annemler merak eder dedm. ederse beni arar bnde anlatrm dedi. nezmngdersin ozmn verrm dedi. tmm gidicem dedm. nyse dun gtti gece 1 bcuğa otobus bileti aldı bana. boşancam diodu her kavgamızda tekrr barışıoduk. şuan yine aynı durumdayız. ama bnm biyanım ondan vazgecemio sevince gurursuz oluorum en kotu yanım bu. şuan otobusteym alabildğm kdr eşyamı aldı kalanını o yollucakmış. otobuse bindirirken beni hic konuşmadık. sadece yuzune sonkez baktım oda baktı ve otobus hareket ederken gtti. bn onun sağ koluydum herşeyine koşuodum. istiorumki burnu surtsun pişman olsun kaybetme korkusu yaşasın. ama zor . şuan psikolojim berbat. otobuste ruh gbym yol bitmio. 36 yaşında yeniden hayata tutunmak okdr zor gelioki bana. annemlerin ev cok kucuk kendileri sığmıo bide ben tekrr gidiorum. onu Allaha havale ediorum. annemlerin evinde ev ustume gelio . kendmi sığıntı gbi hissediorum.Allah yardımcım olsun. ist a gttğmde eski psikiyatrime gidicem . yoksa toparlanamam. stresten bişi yiyemiorum sadece sigara cay kahve biskuvi vs . sanki şu bindğm otobus değil cenaze aracım. guclu olmak icin dik durmaya calışıorum ama olmuo. buzamana kdr ayrılmama nedenim ona zaafım var gtsemde geri donerm en ufak ışık yaktğnda ondan gtmedm. şuanda mecburlukdan gidiorum. bakalım bensiz hem ev hem dukkan nasıl durcak. eğer dava acarsa ki acıcam dedi. yapabilceğm bişi kalmıcak artık yalvaramam onu unutmanın yollarını arıycam. spora falan yazılcam. sonrada iş bakıcam. ama don derse dondğmde aynı şeyleri yaşamak istemiorum. ama onu hala cok seviorum. yaptğm hatadan dolayı unutamıo ondan bole davranıo eskiye gecmişe takılı kaldı farkındayım. Nolur bu surecte napabilirim bana fikir verin. umarım herşey guzel olur . bi ev acma imkanım olsa keşke bukdr zor olmazdı donmek. zamanla belki kızımla ayrı ev acarım bole biterse. başka bişi gelmio aklıma. şuan sadece boşluktayım.