Kendimi cok tukenmiş hissediyorum uzun uzun icimi dokup anlatabileceğim akıl alabileceğim kimse yok
Cok yogun calışıyorum hemşireyim sozleşmeli olarak calışıyorum
İş yerimde surekli bi dedikodu ve diğer herkes memur oldugu icin surekli ustumuze geliyolar her şekilde kullanmaya calışıyolar bir bucuk senedir korona başladıgından beri kapıda hasta sorguluyoruz yonlendiriyoruz pansuman iğne kan alma evrak işleri ve surekli insanların laf sokmalarıyla uğraşıyoruz . İlk başta ben kucuk oldugum icin herkesle şakalaşır gulerdim şuan salak muamelesi goruyorum surekli bi eleşri halindeler şaka adı altında . işimden artık nefret eder oldum ama ayrılamam iş yerim evimin dibinde ve başka bi iş bulmam da zor bunun yanında bacaklarımda ic varis varmış şuan icin ilac kullanıyorum ama ayaklarım bacaklarım iki aydir hic gecmeden sızlıyo cok yoruluyorum bazen ağrıdan uyuyamıyorum
Bi de kopeğim var kopeğim derken işyerimden bir doktor getirip işyerimin bahcesine koydu benden başka ilgilenen yok o doktorda başka bi şehre gitti artık yok . Ailemde cok seviyo kopeğimi ailecek ilgileniyoruz daha yavru geldiğinde hastaydı biz cok iyi baktık ve duzeldi geceleri orda kaldıgı icin cok uzuluyorum ona cok duşkunum sabahları işe gittiğimde yarım saat onla oynuyorum bazen oğle aralarımda onu gezdiriyorum . Bunu bi yuk olarak gormuyorum onu cok seviyorum ama butun bu karmaşanın icinde bazen kaldıramıyorum şuan bile onu duşunduğumde icim acıyo sanki ona eziyetmiş orda tek kalmak gibi geliyo bizimle evde kalsın isterdim ama kiracıyız evde labrodor cinsi bi kopeklede olmaz biliyorum butun boş vakitlerimi ona ayırmaya başladım her sabah korkuyla gidiyorum yanına bişey olmuşmudur acaba diye . Okadar cok kafamın icinde donuyoki ona cok duşkunum cok seviyorum ve surekli onu duşunmek yoruyo .
Sevgilim askere gitti daha 15 gun oldu ona da alışamadım ve cok ozluyorum.
Eskiden ben her yaz aktif olarak işten sonraları bile surekli gezerdim tek bi arkadaşımı gormek bile icimden gelmiyo cok yorgunum ağrılarım var sorumluluklarım var eski halimi ozluyorum . Tek yapmaktan zevk aldıgım şey ailem kopeğim hep birlikte vakit gecirmek başka bişey istemiyorum .
aileme bişey olcak diye de cok korkuyorum mesela şuan ya sabah uyandıgımda birine bişey olmuş olursa diye de korkuyorum .
Doktora git diyeceksiniz biliyorum . Ama sağlığım duzelmedikce ve işe gitmeye devam ettikce bu psikolojiden cıkamazmışım gibi geliyo .
boyle şeyler donem donem olur mu sizde de ?
Ben işten eve giderken bile ya evde napcamki hemen bi gezme ayarlayım diye duşunen cıvıl cıvıl bi insandım yaşlanmışım gibi geliyo .
Sizce ben ne yapmalıyım gececek demesine cok ihtiyacım var birinin ?