Dun bebeğim amaliyat oldu cok şukur iyi gecti . Hastanede bir gece kaldık ve bugun de taburcu olduk . Bebeğim de gayet iyi cok şukur . İnsan once gurbette sonra sor gununde tanırmis dostunu sevenini . Hastanede yatarken amaliyat esnasında yada oncesinde hic birsey duşunmuyorsunuz ama butun bunlar gectikten sonra kirilabiliyorsunuz da . Kv kucucuk cocuğa bile kin tutuyor . Benim cocuğum evet ama onun da torunu . Hic mi kan cekmedi arayıp nasıl diye sormadın yada merak etmedin ne oldu diye . Eve geldik bugun kp in numarasından goruntulu arama geldi . ( Ko hastanedeyken surekli aradı , aradığında da evde değildi . birşeye ihtiyacım olup olmadığını ,torununun nasıl olduğunu sordu ) bende telefonu actım bı baktım duvar . "Efendim baba "dedim. Cocuğu gosterin diye sert ve oyle itici bir sesle konuştu ki . Gosterdim ben de . Baktı baktı bizle hic muhattap olmadan telefonu kapattı .artık birşeyleri anlamlandırmak değil niyetim amacını da sorgulamiyorum tavrim da net kendimden eminim . Bir saygısızlık yapmadığıma. O tam aksine duşunse de . Ben bir anneyim benim en onemli isim cocuğum . Sırf sabah kahvaltısini gec yaptık, onu da eşim yaptı die şaka ile soylemeye calışsa bile hangi niyetle dediğini biliyorum. "Dandini custen kurtardın beni işten .oh ne guzel "dedi . eşim sağolsun hic bir zaman beni ailesi karşısında yalnız birakmadi hep yanımda oldu . Yoksa zaten annesi katlanilabilir bır insan değil . Ben annesi ile kesinlikle konuşmayı duşunmuyorum ozur dileyecegini zannetmiyorum cunku kendisi ozur bekliyor . Babamı aramış " evlendigim ilk dort beş ay cok iyiymisim (cunku o zaman kole gibi kullandı) ondan sonra değişmişim . Evimize geldiği akşam acaba eşim ile aramız mı bozukmus ,borcumuz mu varmış biseyler ters mı gidiyormuş da ona kotu davranışım. Halbuki o gece hic birşey olmadı . Onun hayal dunyasında olan bitenden Baska . Şimdi nasıl tavrımi net bir şekilde belli edebilirim . Onun haksız olduğunu anlamasını beklemiyorum ama en azından benim net olduğumu nasıl anlamasını sağlarım .