25 yaşındayım, 2 senedir iş arayan biriydim bunu en başından beri bilen akrabalarımdı, bu 2 sene icerisinde defalarca iş aradığımı soyledim yalvardığım bile oldu kac kez, kendimde ayrıca iş aradım cv dağıttım bircok işyerine pastanede falan cok kısa sure calıştım, pandemi olunca eskisi gibi gezemedim iş icin sadece internetten başvurdum, birkac gun once oğrendim ki kuzenimi mezun olunca hemen işe almışlar, kuzenimle bolumumuz aynı değil ama işyerinde ikimize de uygun alan vardı, ben 2 senedir resmen yalvardım ama kuzenim işsizlik duygusunu hic cekmeden hemen işe alındı, teyzem de ben evde oturuyorum ailem baskıcı kimsemiz yok diye dalga gecti, akrabalarıma beni işe alın dedim yine bu seferde ama yazın şoyle bir yer acabiliriz falan diye oyaladılar yine tamam desem bile devamı yok cağırmıyorlar yani, hayatımda gercekten bircok kotu durum yaşadım okul ortamı aşk ilişkisi olarak ama hicbiri beni bu kadar uzmedi, kendimi beceriksiz dışlanmış bir işe yaramazmış gibi hissediyorum ve gece uyuyamıyorum pek, yine işlere başvuruyorum ama sanki bu hayatta hicbir şey hak etmiyorum gibi hissediyorum, geleceğim belirsiz resmen evde oturup hayallerimle yaşamak zoruma gidiyor.