33 yaşımdayım. Artık metabolizmanın yavaşladığı, vucudun yorgunluklara uzuntulere verdiği tepkinin daha belirgin olduğu yaşlar başladı sanırım. En azından benim icin oyle oldu. Gecen seneye dek hep cok sağlıklı biri oldum. Omrumde cektiğim baş ağrısı sayısı beştir (5). Doktora gitme sayım da yine gecen seneye kadar tek haneli rakamlarla ifade edilebilir sayıdaydı. Her sabah duş alır bir Allah ’ın gunu kurutmadan dışarı cıkar ve bu yuzden minicik kadar bile bir rahatsızlık yaşamazdım. Kolay kolay uşumezdim bu yuzden grip ve nezleyi pek tanımazdım. Hem ruhsal hem biyolojik olarak gercekten guzel bir 32 sene gecirdim. Gecen yıl kontrole gittiğim kadın doğumcuda 25 cm lik myomum olduğunu oğrendim. Aynı sene myomum sıkıştırdığı bağırsaklarımın sıkıntısı yuzunden ciddi sorunlar yaşadım kilo almaya başladım. Ameliyat oldum. Dizlerim ağrımaya başladı. Fazla kilolardan kurtuldum fakat ağrılarım azalmadı. Genellikle merdiven inerken ve cıkarken kendisini hissettiren bir ağrı. Zaman zaman bazı kemiklerim ağrıyor. Bir yeri ciddi bastırarak ovalasam ertesi gun el bileğim ağrıyor. Ağrıyor da ağrıyor arkadaşlar. Bazı hastalık ve hasta sahipleri icin cok şımarık yakınmalar farkındayım ve herkese şifa ve sabır diliyorum gercekten. Fakat bu tersine akış moralimi bozmaya başladı. Ruhum dinc olabilir ama bedenim gıcırdamaya başladı. Acaba yavaştan hastalık hastası mı olmaya başladım yoksa benim gibi duşunen yahut bunu yaşayıp gidişatını değiştiren birileri var mı sormak istedim.

Derdimi beğenmeyip 'o zaman doktora gideceksin biz napalım 'diyecekler icin Zeynep ergul 'den gelsin,
'Beni kınayan benim koyneğimi giysin.'