Kızlar merhaba. Daha once de bahsetmiştim evliliğim hic iyi gitmiyor ve ben kendimce kırılma noktalarını gozden geciriyorum bugun de -bana gore- aslında herşeyin başladığı olayı anlatmak istiyorum lutfen okuyup yorumlarınızı esirgemezseniz sevinirim. Dediğim gibi eşim hep zor ve sorunlu bı insandı ama iyi yanları da vardı ve bı şekilde dengelemeye calışıyordum ozellikle ben hamile kaldıktan sonra cok değişti son derece anlayışlı hoşgorulu tam olması gerektiği gibiydi.Tam cok şukur bı duzen tutturduk evliliğimiz rayına oturdu diyordum ta ki KV doğumuma bir ay kala bize gelene kadar.Kv normalde gayet iyi anlasiyorduk hatta annem rahatsız olduğu icin onun doğumuma gelmesini istedim severdim sayardm kendisini ilk zamanlarda iyiydik gayet ama eşimin davranışları annesi bizdeyken değişmeye başladı. Hamileliğimden onceki haline donmuştu. Annesinin yanında cok şımarık davranıyordu kucuk cocuk gibi istediği şey o an olmasa bağırıp cağırıyordu başkaları hakkında kufurlu konuşuyordu surekli gergindi dolayısıyla onun olduğu ortamda bende geriliyordum ama bişey diyemiyorum kv rahatsız olmasın diye.Sonra gorumcem ve kaynimda geldiler bizde kalmaya doğumuma bir aydan az kalmıştı ben elimden geldiğince onları rahat ettirmeye calışırken (sonucta biz başka şehirde yaşıyorduk bir nevi bize tatile gelmişlerdi memnun olsunlar istiyordum) eşim onların yanında o kadar rahattı ki deliriyordum artık cok rahatsız oluyordum bana bagırmalar azarlamalar surekli gergin tavırlar KV de rahatsız oluyordu niye sana boyle davranıyor diyordu benim yanımda. Bı kac kez eşimi kendi odamızda guzellikle uyardım insanların icinde beni rencide etmesin biraz ağırbaşlı olsun diye ama hic oralı bile olmadı bı gun yine bana bağırdı ve ben onu odaya cekip ciddi ciddi tartıştım yeter artık bu insanlar geldiğinden beri hayatı bana dar ettin ne istiyorsun niye rahat vermiyorsun hepimiz davranışlarından rahatsız oluyoruz dedim ama o her zamanki gibi sozlermi carpıtarak sen asıl rahatsiz olduğun şeyi soyle gibi sacma sapan yerlere cekti(guya ben ailesinin evimizde olmasından rahatsız oluyomusum onu ima ediyor)neyse ciddi tartıştık ve o odadan cıktı bende o gun akşama kadar odamdan cıkmadım ağladım uyudum dogumuma 10 gun kalmıştı.Aksama kadar odamdan cıkmadım ne eşim ne KV bir kez gelip bakmadı iyi mıyım diye bile sormadı sonucta 10 gun var doğumuma ve bı tartışma yaşadık hic oralı olmadılar. Ben odamdan cıkıp onların yanına gittiğimde ise kimse yuzume bakmıyordu KV biletini almış kızıyla beraber diğer kızının evine gidecekmiş. Şok oldum resmen ne oldu niye gidiyorsun dediğimde guya ben butun gun odamdaymisim hic cikmamisim bu KV buyuk saygısızlikmıs onun icin kızının evine gidip orda kalacakmış. Eşimin yanında benim de KV gelip bizde kalıyordu ben asla boyle bı saygiszlik yapmam deyip doldurmuş eşim gitme diye yalvarsa da illa gidecem ben burda durmam demiş. Ben acıklama yaptım anne seninle bı alakası yok sen neden gidiyorsun bak benim 10 gunum var gidersen oglunla aramız iyice bozulur doğumum olur falan diye acıklama yapsam da hayır gidecem dedi ve gitti. Neye ugradigimi şaşırdım.Esim bu olaydan sonra gunlerce benimle konuşmadı yatağını ayırdı ve ben kac gece tek başıma uyudum her gun annesini arayıp saatlerce konuşuyordu ben onunla konuşmaya calışsam sen dur bundan sonra goreceksin eski gunlerini unut annemi bu evden gonderdin bunu omrum boyunca unutmayacam senden cok soğudum artık hicbsey eskisi gibi olmayacak diyordu. Gunlerce konuşmadı gormedi beni.Bir gun artık o isyerindeyken mesaj yazdım ona amacın ne ne yapmaya calışıyorsun diye mesaj attım doğumuma cok az kalmıştı oda bana uzun bı mesaj atmış ici sacma sapan konularla dolu beni suclayan bı mesaj bende acıklama yapıp kendimi anlatiyordum bayağı bı mesajlastik ama bu mesajlarda icime sinmeyen bişey vardı konuşmalarda surekli beni sucluyor cok ağır konuşuyordu sonra yanlışlıkla attığı bı mesajdan anladım ki benim yazdığım butun mesajları annesi ve kız kardeşlerine atıyormuş ve eşim değil o mesajları onlar yazıyormuş eşim de sanki kendisi yazıyormuş gibi bana atıyormuş hayatımın şokunu yaşadım. Ben eşimle konuşuyorum sanarken meğer o butun mesajlarımi annesi ve kız kardeşlerine atıyormuş cıldırdım resmen. İşte bu olaydan sonra koptu zaten eşim bana duşman oldu resmen o gun bu gundur anlasamiyoruz cok uzun oldu farkındayım ama surekli bana bu yaptıklarını duşunup kafayı yiyorum resmen bunu haketmedim asla lutfen okuyup duşuncelerinizi yazar mısınız. Uzerinden zaman gecti ama ben unutamıyorum kendimi ihanete uğramış gibi hissediyorum. Sadakat dediğimiz şey sadece başka kadınla olmak mıdır?