Merhabalar sizi sıkmadan direk konuya girmek istiyorum. Eskiden arkadaşlarıyla goruşmekten, planlar yapmaktan, kalabalık ortamlardan zevk alan bir insandım kapanmadan sonra ev ortamına cok fazla alıştım, adapte oldum ve arkadaş ortamlarından, tatillerden, hoş sohbetlerden, akraba ziyaretlerinden iyice elimi ayağımı cektim. Pandemi sureci de dikkate alınırsa bu iyi bir şey tabi ki ama iyice icime kapanmama, insanlarla iletişimimde sıkıntılara, iş hayatında insanlarla yakın ilişkiler kurmaya karşı tahammulsuzluğe ve sıkıcı, monoton bir yaşam tarzına yol actı aynı zamanda. Sabahları erken uyanıp kitap okuyup spor yaptıktan sonra işe gidiyorum ve mesai cok erkende bitse tek yapmak istediğim eve gidip varsa işlerimi halledip balkonda kendimi, muziği dinlemek oluyor. Aniden komşu falan gelirse ciddi rahatsızlık duyuyorum eskiden sevinir kendimi sohbetin akışına bırakırdım. Bu değişim normal mi sizce?

Duzenleme: daha once 13 - 14 yaşlarımda benzer problemle karşılaşmıştım ve sosyal fobi teşhisi konmuştu. Annem surekli gezdirip insan icine cıkararak fobiyi tamamen yenmemi sağlamıştı şimdi yine nuksetti.