2 bucuk aylık kızım var bugun annemlere geldim bir haftadır buralarda değillerdi cocuğu gorsunler diye yoksa pek isteğim yoktu cok fazla sıkılıp bunalıyorum her neyse ablam (bekar) cocuğa mama yedirdi bitincede genelde ağlıyor yine oyle oldu mos mor oldu ablam susturmaya calışıyor susmuyor normalde uzun sure ağlamıyor o esnada ben onla konuşuyorum “işte şimdi doyduğunu anlamıyorsun birazdan anlıcaksın cok icersen karnın ağırır vs vs konuşuyorum sakinleşiyor ablamda susturamadım haliyle benimde icim gidiyor ağlamasından ver ben bi susturim dedim tavır yapıp bebeği verip odadan soylene soylene cıktı “neymiş ben susturamıyorum sanki vs vs şeyler soylendi şimdi ise suratıma bakmıyor bazen sanki kendisini cok kaptırıp annesi sanıyor galiba... neymişte onun kokusunu tanıyormuş onda susuyormuş anne yarısıymış ben zaten hep seviyormuşum neymişte biraz ağlasınmış bir şey olmazmış falan filan