Selam. Biliyorsunuz kabus gibi bir ilişki ve devamında evliliği catank diye boşanarak sonlandırdım ve aşşşırı mutluyum, ancak hem burada okuduğum konularda hem de kişisel hayatımda “boşan bence”ci olduğumu hissediyorum. Sanki hicbir şeye tahammulum kalmadı, hicbir şeye eyvallahım yok, en ufak sorunda kacıp gidesim geliyor, minicik bir puruz bile olsa “kestirip atmak en iyisi” diye bağırıyor icimden bir ses. Bu durumun uzun vadede benim icin pek hayırlı olmayacağını duşunuyorum, şımarıkca geliyor. Yapıcı yanımı fazla mı kaybettim acaba? Boşandıktan sonra kılı kırk yaran birine donuşuluyor diyordu herkes, ilişkilerimde olsun işimde olsun boyle bir duygu durumu icindeyim. Boşanan arkadaşlar siz de boyle misiniz? Bu durum gecici mi? Yapayalnız kalıvericem gibi geliyor boyle yapa yapa. Sağlıklı bir ilişki deneyimim olmadığından hangi durumlarda bu moda girilir hangi durumlara yapıcı yaklaşılır onu bile cozemiyorum. Sacma salak bir konu oldu aslında ama ne bileyim icimdeki kaygılı korkak portledi sanki, yazasım geldi.