Herkese iyi akşamlar diliyorum

Bu aralar kendimi pek iyi hissetmiyorum. Universite bitti, evdeyim surekli anneme yardım ediyorum. İş bulamadım uzun sure hevesim de kactı acıkcası. Bu sure zarfında biraz ozguvenim azaldı. Okuduğum bolum de zaten prestijli bir bolum değil.

Aile baskısı da var tabii. Bizim ailede herkes kulturlu okumuş insanlar. Kardeşim hekim diğerleri de toplumda yer edinmiş insanlar. Kendimi kotu hissediyorum.
Ben de okulu falan bitirdim ama hayal ettiğim konumda değilim. Sağlık sorunlarım oldu yeteri kadar onem vermedim acıkcası şu an da hırs yapacak gucu kendimde bulamıyorum.

Gonul ilişkim de yok mesela. Huzurlu, duzenli bir hayatım olsun evleneyim istiyorum ama hic kimse cıkmıyor karşıma. Bazen fiziksel olarak kendimi yetersiz hissettiğimden dolayı ilişki yaşayamadığımı duşunuyorum. Mesela cok guzel olsaydım karşılıklı beğendiğim biriyle coktan evlenirdim diyorum. Şu ana kadar karşılıklı anlaşıp hoşlandığım biri olmadı. Yaşım ilerledikce umutsuzluğa kapılıyorum.

Boyle eziklik psikolojisine girdim biraz ne yapabilirim