Herkese iyi geceler, kız kardeşim 2008 Kasım doğumlu. Ergenliğe girme doneminde. Ailem cok baskıcı aile değil ne var ki annem ve babam şu anki nesli benim neslim gibi zannediyor. Ben kardeşimin yaşlarındayken otur denilince oturur, kalk denilince kalkar, ders calış denilince ders calışırdım. Kardeşim kesinlikle boyle değil. Bir de tutturdu şimdi ben Z kuşağım, Ben boyleyim, bana karisamazsiniz demelere. Evde teror estiriyor cidden. En son yatarken babama bağırdı cağırdı, adamcağızı kaldırdı yerinden. Acaba gecici bir donem mi? Yoksa psikologa gitmeli miyiz bilemedik. Ailede kardeşime en yakın benim, yaş olarak onun şimdi neler hissettiğini de anlayabiliyorum ama o kadar farklı ki benim zamanımdan. İnanılmaz kırıcı konuşuyor, arkadaşlariyla bir kusup bir barışıyor. Ozellikle bize karşı inanılmaz nefreti var. Benim uzulduğum bir konu veya durum olduğunda beni oradan vuruyor. Kilo vermeye calışıyorum kac zamandır. Bana dediği şey, sen zaten kilo veremezsin, bu kadar yemeği yedin yine kilo almışsındır. Daha neler neler. Derslerinde bir problem yok, yani oyle sınıfın, okulun en başarılısı değil ama odevlerini falan hic aksatmaz. Demem o ki, psikoloğa gitsek acaba kendisinin bir problemi olduğunu veya farklı olduğunu duşunur mu? Kesinlikle psikoloğa gitmek kotu veya garip bir şey değil bunu biliyoruz. En yakın arkadaşlarım gidiyor cok memnunlar. Ama kardeşim şu an ben Z kuşağım, ben farklıyım, Beni anlamıyorsunuz modunda. Psikoloğa gitmek onu daha da uzaklaştırır mı bizden? Acaba bize onerebileceğiniz kitaplar veya seminerler, videolar var mı?