Merhaba hanımlar
Bugunlerde icim daralıyor afedersiniz ota b*ka her şeye ağlıyorum. Duğunume 3 ay kaldı ve duygusalım. Ailemden ayrılıyorum başka şehre gidiyorum. Bunu bu zamana kadar dert etmedim. Uni de de ayrıldım zaten. Oyle aileme cok bağlı biri değilim. Ama ne bilim son gunlerde aileme karşı ayrılcam diye icimde burukluk oluştu. Annemi duşunur oldum. Arkadaşlarının hepsi genc yaşta vefat etti kimsesi kalmadı. Ben de gidiyorum ona uzuldum ağladım dun. Onunda ailesi de başka memlekette ona uzuldum.dun ilk defa benden başka bu memlekette kimsesi olmadığını farkettim. Babam haric tabi.
Sonra iş hayatım kotu. Branşım olmayan bir işte oyle gecici olarak calışıyorum zaman gecirmek ve tabi eksiklerimi tamamlamak icin. Temmuz sonu cıkcam işten ama siz bir de bana sorun. Zaten ayrı bir duygusallık var uzerimde bi de muşteriler mudurler iyice sinir olmaya başladım. Bugun mudur yardımcısıyla takıştık.ağladım zırıl zırıl wc ye gidip. Dun muşteriyle aynı şekilde adam yaşlıydı cevap vermedim yani verdim de kibarca adam uzerime geldi abarttı.ay daraldım valla. Diyorum az kaldı sabret. Şeytan diyor cık işten. Bu sefer cıksam maddiyat olarak zorlancam. İşsiz kalırsamda bu sefer boşta kalınca kafamda kurarım iyice. Psikopata bağladım iyice.
Bi de herkes benim yaşıma takmış. 29 yaşındayım. Yok 21 gosteriyosun cok kucuk duruyorsun. Ya evet bu bir avantaj biliyorum ama artık sıkıldım. Herkes aynı şeyi diyor. Ve ciddiye alınmıyorum işyerinde. Kendi branşımda ciddiye alınırdım. Hic boyle bir şey yaşamadım. Kimse yaşımı sormazdı.zaten işe de alışamadım ortama. Cok sıkıldım bunaldım.
Ev de bulamadık zaten. O da var mobilya alınacak ev tutulmayınca ona da bakamadık.bi yandan acaba duğun olcak mı yasaklar gelcek mi onun sıkıntısı her şey ust uste geliyor.