Detaylıca anlatmak istiyorum, o yuzden biraz uzun olacak, okuyanlara şimdiden teşekkurler.

5 yıllık evliyim, eşimle hic sorunumuz yok. Kayinvalidemlerle de zaman zaman sorunlar yaşadık. Ama hic bir zaman yuzyuze bir polemiğimiz olmadı, hep arkadan arkaya soylendik birbirimize gibi birşey yani. O surat astı, ben gelip gitme sıklığını azalttım vs. Yani karşılıklı bir tartışmamız olmadı. Hic bir zaman saygıda kusur etmedim, bu bakımdan vicdanım cok rahat.

Torun torun diye kendilerini parcaladılar, verdik mujdesini. 5 yıldır bana bir kez eline sağlık bile demeyen kadın, torunun hevesine bana da sevgi gosterir oldu. Bebeğe hediyeler aldılar, hayaller kurdular. Ben de istedim ki, bu surecte hem ilişkilerimiz guclensin, hem de bebeğim kalabalık aile icinde sevgiyle buyusun. Gidip gelmeler coğaldı, beraber alışverişler yaptık, bebek hevesini beraber paylaştık yani.

Kendi ailem de, esimin ailesi de ayni sehirdeyiz. Kendi ailemle ayni sitede oturuyorum. Doğum oldu. 2 gece hastanede kaldım. Esimin ailesi benim evimde kaldılar, hastaneye gidip geldiler. Sonra ben evime cıktım, kayinvalide kayınpeder gorumce bizim evde kaldilar. Tabii benim annem de var.
9 ay boyunca eşime dedim ki, bak lohusa evinde erkek olmaz, baban bizde kalmasın. Cunku biliyorum huylarını. Tamam soylerim ben dedi, doğuma yakın soylemiş de. Tamam demişler.
Ama işler oyle olmadı. Ben salaş, pijamalı, sezeryanli, oturup kalkamıyorum. Uzaniyorum mesela, kp odaya giriyor, kalkmak zorunda kaliyorum, olsem yatamam onun yaninda. Icim dışım dikiş, cok zorlandım. Tesetturluyum, kp yanında pijamalı vs durmaktan hoşlanmıyorum. 2 3 gun kaldı, guzellikle eşime dedim ki, artık baban gitsin yine gelir. Eşim de, sen haklısın ama ben de babama git diyemem benzeri şeyler soyledi.
Bu arada aptal kafam, iyilik guzellik olsun diye, bebeği hic sakınmadım. Oraya yatirmayin, bunu giydirmeyin vs demedim. Kv ve gorumcemin kaldığı odada yatırdım bebeği. Ben yatak odamda yattım. Ağladıkca geldim emzirdim, onlara verdim. Gaziyla, altiyla vs onlar ilgilendi. Hep onlarin odasında yattı bebek.
Annem hic rahat edemedi, sabah erkenden evine gitmek zorunda kalıyordu, kp falan kahvaltı edebilsin diye. Her sabah uyaniyorum, annem nerede, evine gitti diyorlar.
7.gun bizde adettir, bebeğin ismi kulağına okunur ezanla. Ozendim, hazirlik yaptim ailemi cağırdım. Sizin de davet etmek istediğiniz kim varsa edin dedim, gerek yok dediler.
O gun kalktım, annem yine gitmiş. Eşime mesaj attım guzellikle. Eşim de dedi ki, sabah işe giderken babama gel dedim gelmedi, oğlen aradim yanima gel dedim gelmedi. Eşim de arada kalsin istemiyorum cok uzuluyordum.
Ben odada bebegi emzirirken, kp geldi. O kadar rahatsiz oldum ki, 7 gunluk lohusayım tepem attı. Başladım ağlamaya, icim boşaldi resmen. O anda eşim işten geldi, ne oldu dedi. Baban ben emzirirken odaya daldı dedim, rahat edemiyorum dedim. Tek bir cumle kurdum, "rahat edemiyorum". Gormedi vs dediler.
Tabii daha hamilelikten beri uyardigim şey başıma gelince iyice sinirlendim! Kv, filmgibi o zaman biz gidelim sen annenle otur dedi. Hic cevap vermedim, keske verseydim.
Ben ağır birsey soylemedigim icin, o an soylendi bitti diye duşunuyorum. Birsey yok gibi devam ettim gune.
Aksam misafirler geldi, suratı beş karış oturdu, kimseyle konuşmadı, aileme rezil etti beni. Şok oldum Herkes gidince de hazırlandı gittiler. Yine bebegi kucagima aldim, kapıya kadar uğurladım. Evden sanki biri olmuş gibi feci bir şekilde cıktılar. Eşim oyle gitmelerine cok uzuldu. Gunlerce gozum yaşlı bunu konuştuk.
1 hafta sonra kandil mesaji attim. 2 hafta sonra gorumcemin dogum gununde mesaj attim. Tek kelime soğuk cevaplar falan.
Bu arada kayinpederim 55 yaşında genc ve sağlıklı bir insan. Kv surekli onu bırakıp annesinde kalir gunlerce. Yani kp evde yalniz kalamıyor diye bir durum yok. Benim babam 70 yaşını gecti, annem onu yalniz bıraktı geldi neticede hayatta 1 2 kez olan şeyler.

Gelin bizi evden kovdu diye kıyametler koptu tabii. Eşim sen haklısın diyor. Ama onlar da annem babam, boyle dargin kalmasin aramiz diye ekliyor.

Simdi kirkimiz cıktı. Eşim bebeği el opturmeye goturmek istiyor. Ama ben gitmeyelim dersem de ısrar etmez yani. Buyukluk bende kalsın, mesafeli şekilde gidip geleyim mi? Surat asıp iyice asabımı bozar mı? Hayatımın en hassas gunlerinde kocamla arama sıkıntı sokan, gunlerce beni ağlatan insanlarla goruşmemek icin gecerli bir sebep bulmuşken, bir sure daha goruşmesem mi?
Evet onların da ilk ve tek torunu. Gormek ve sevmek hakları. Ama bu torunun da bir annesi var, onu ezip gecerlerse torunlarından da vazgecmiş olacaklarını neden idrak edemiyorlar?
Not: aynı sehirdeyiz yaklaşık 1 saat aramız. Gorumcem bekar ve arabaları var