Merhaba hanımlar. Daha once evlenince butun eşyalar yeni mi olmalı diye konu acmıştım. Cunku kaynana kılıklı erkek arkadaşım, aslında nişanlım, benim daha once kullandığım eşyaları istemiyordu. Her şeyi yeni almamızı istiyordu. Her şeye fazla anlam yuklediği icin bu konuya anlayışla yaklaşmaya calışmıştım. Meğer bu mevzu yasayacaklarimin habercisiymiş. Yeni nişanlandık o nedenle nişanlım demek tuhaf geliyor, alışamadım. Belki de durumu kabullenemiyorum, bilemiyorum.
Evlilik hazırlıklarına başlamadan once sıradan, huzurlu bir ilişkimiz vardı. Ben detaylara cok takılmayan bir insanim. Romantizm vs sevmem. O da cok ince duşunen biri. İnce duşunmesi şimdiye kadar hoşuma gidiyordu. Beni mutlu etmek icin her detayı duşunuyor ah ne ince adam diyordum. Bu detaylara takılması, her şeye fazla anlam yuklemesi evlilik hazırlığında beni cıldırtmaya başladı. Kecileri kacırmak uzereyim. Bir tarafım tekrar duşun diyor, ama bir tarafım ayrılmak istemiyor. Cunku şimdiye kadar birbirimizin duşuncelerine değer verirdik. Simdi de oyle ama ortak bir yol bulamıyoruz. Sanki ben Damat o gelin. Ben luzum yok bosuna masraf olmasın derken o her şey olsun istiyor. Her şey uyumlu olsun istiyor. Alışverişe cıkıyoruz once fikir belirtmiyor. Sen beğen, senin istediğin olsun diyor. Sonra ben seciyorum. Sectiğim şeyi beğenmiyor. Şurası soyle burası boyle. Tamam diyorum başka yerlere bakalım. Sonra donup dolaşıp aynı yere getiriyor sen bunu cok beğendin bu olsun diyor. Ama yine kusur bulmaya devam ediyor. Bu gidişle sonraki konuyu Bakırkoy den acabilirim.
Ben zaten gergindim. Herkes akıl verip duruyor. Aman gozunde kalmasin pişman olursun diyerek benim hayalim olmayan şeyleri yaptırıyorlar, her kafadan bir ses cıkıyor. Kendimi boğulmuş, kapana kısılmış gibi hissediyorum. Kucucuk şeylere bile sinirlenmeye başladım. Sanki bir kalabalığın icinde suruklenip gidiyorum. Yıllardır da birbirimizi tanıyoruz. Bugune kadar bu derece sacmalamamıştı.