merhaba. nasıl başlayayım bilemiyorum. ben sanırım biraz saf salağım. herkese sınırsız haklar tanıyor herkesi alttan alıyorum. birisi kotu yemek mi yaptı yerim ağzımı acmam ben yapsam etmedikleri laf kalmaz. birisinin doğum gunune elim boş gitmem ama doğum gunume bir insan hediyeyle gelmez (bu seneki doğum gunume gelenler hediye almadıkları gibi buzdolabı poşedi istediler eve yiyecek taşımak icin) herkese maddi manevi yardımcı olmaya calışıyorum. bir şeyi mi eksik hemen koşuyorum. hep onları dinliyor destek oluyorum. ama bir nebze karşılık gormek istemem cok mu? etrafım hep yalancı insanlarla dolu. işimden ayrıldım iş donemince peşimde gezen arkadaşlarım bir nasılsın dahi demedi. ağlıyorum tekim seviniyorum tekim. yapayalnızım. kimseye kotuluk etmem. iş konusunda bana zorbalık yapan mudure işten ayrılırken dava acmadım yeni bebeği oldu diye. duzgun de anlatamadım ama ne bileyim. annemi uzmedim hayvanlara zarar vermedim kimsenin kalbini kırmadım ama hic değer gormuyorum. nerede ne kadar kotu insan varsa beni buluyor cok yaralı hissediyorum kendimi