Oncelikle hepinize merhabalar.. İlk defa buraya konu acıyorum o kadar bunaldım ki anlatamam.. sizin değerli fikirlerinize cok ihtiyacım var.. Biraz uzun olabilir lutfen hakkınızı helal edin.. Ben 25 yaşında daha once evlilik yaşamamış bekar biriydim eşim ise 33 yaşında daha once 1 evlilik yapmış 2 de cocuğu olan biri. 1 senelik flort donemimiz oldu birbirimize aşık olduk ve ben aşık olduktan sonra cocukları olduğunu evlilik yaptığını oğrendim ama gozum kor olduğu icin kabul ettim elimden geleni yaparım cocukların icin dedim ve ailemi karşıma alarak onunla evlendim. Ailem haklı olarak(annem dışında) akrabalarımda dahil bana duşman oldular.. 7 ay oldu evleneli ama sanki 70 yıl yaşlandım. Eşim evlendikten sonra cok değişti hakaretler saygısızlıklar ilgisizlikler aldı başını gitti.. İkimizde calışıyoruz ama kesinlikle ev işleri olsun yemek bulaşık camaşır hic birine elini dahi surmuyor birde uzerine hizmet bekliyor kadınsın tabi yapacaksın vs vs... Duğun istemedim masraf olmasın dedim eşya istemedim altın vs hic bir şey istemedim yeter ki mutlu huzurlu olalım istedim ama başaramıyorum evimin butun eşyaları ikinci el koltuk takımından yatak odama kadar herşeyi annemin evinden aldım annemin odaları boş kaldı maddi olarak hic bir beklentim olmadı sıkışmasın cocukları var dedikce onun gozunde tutumsuz cok harcayan biri oldum cıktım hergun kavga ediyoruz bağırıp cağırıyor seni butun ailen terk etti deyip aşağılıyor 7 ayda o kadar cok şey yaşadım ki buralara sığdıramam.. Nolur bana biraz akıl verin ne yapmalıyım boşanmayı duşunuyorum cocuğum yokken... O kadar mutsuzum ki hic umudum kalmadı... uzatıp sizleri sıkmak istemiyorum ne yapabilirim cevrem daha evliliğime adapte olamamışken birde boşanacağım diye karşılarına nasıl cıkarım
A