Kucuklukten beri sevgisizdi. Hata sonucu kaza yapmıştı ben 14 yaşındayken. Ve bir sure cezaevinde kaldı. İzne geliyordu iki kere gelmişti. Acık cezaeviydi zaten. Geldiğinde bir kere sarılmadı. Kuzenime sarılmıştı. Kucuktuk zaten onu sevmişti biraz bana da ters yapmıştı. Yıllar gecti zaten ustunden şuan ne kuzenlerim ne kendi kardeşleri yuzune bile bakmıyor zamanında kullandılar sadece. HÂl akıllandiğını sanmıyorum.
Ders calışsak laf yapardı universite okutmadi. Dışardan okudum iki bolum kendi cabamla kendimi geliştirmeye calışıyorum. Kitap alsam laf yapardı. Bize psikolojik şiddeti cok oldu bazen gece ruyama girerdi o kadar korkuturdu ki.
Sonra birini sevdim ya da sevdiğimi sandım boşluk yuzunden. Ona cok bağlandım. Evlenmeye karar verdik aileme soyledim babam istemedi. Ailesine cok kotu davrandı sevgilime de.
Bana da senin baban artık oldu benden maddi manevi bir şey bekleme dedi. Biliyorum ki sırf masraf yapmamak icin resmen kızını sildi. Bir laf bile etmedi benle aylarca. Cok mutsuzdum.
Belki etkisi olmuştur nişanlımla ayrıldık. Ayrılıkta kimseyi suclamıyorum hayırlısı buymuş kabullendim.
Ama ayrıldık ve ertesi gun babam benle konuşmaya başladı benim icin bir kuruş harcamak istemeyen, baban oldu diyen adam maaşımı soruyor.
İşten cıkınca paraya ihtiyacın var mı diye sordu sanki olsa senden isteyeceğim. Bana yakınlık kurmasına dayanamıyorum. Baban oldu deyince benim icin gercekten oldu.
Napcam bilmiyorum? saygım var ama sevgim yok. Ne ben ne o benden bir şey beklemesin. HÂl para onun icin cok kıymetli sadece onun icin değil kendi ailesi yani baba tarafım hep boyle birbirleriyle para icin kuserler