Uzun bir suredir duyduğum fake it till you make it sozunden yola cıkarak gercekten olmak istediğim kişi olmaya calışmak veya oyle davranmak bana mantıklı geliyor.
Mesela atıyorum bir dizi izliyorum veya gercek hayatta birisiyle tanışıyorum konuşması duşuncesi tarzı tavrı hoşuma gidiyor ve boyle olmak istiyorum. Ama kendime bakıyorum sessiz bir cocuk olarak yetiştirildim kişilik olarak da cekingen, yer yer sosyal fobisi olan, insanların ne dediğini cok onemseyen biri oldum hep.

Tabiki gidip başkalarının onayı icin benimle alakası olmayan biri gibi davranmayı doğru bulmuyorum, ama herkesin kendine idol olarak gorduğu kişiler vardır, ben de izlediğim bir televizyon programında birinin duruşunu konuşma uslubunu ozguvenini beğeniyorum mesela ve boyle olmak istiyorum
Herkesten şunu duyuyorum kendini sev kendin gibi ol. Evet ama kendim gibi davrandığımda kullanılmaya somurulmeye acık saf kişiliğim yuzunden cok canım yanıyor. Gercekten sırf ovgu vs. almak icin demiyorum, belki gorunumumden dolayı boyle saf masum zannedilip "sen anlamazsın, sen bilmiyosundur dur ben acıklayım sana" tarzı cumleler cok duydum benim en buyuk problemim ozsaygımın olmadığını hissettirmem ve cok kullanılmaya acık gozukmem olabilir.

Bu yuzden nasıl olmak istiyosam oyle olmaya calışıyorum ama bunun sahte olup olmadığı konusunda da emin değilim. Bu konuda duşuncelerinizi merak ettim.