Merhabalar cok canımı sıkan bir konuyu paylaşmak istiyorum dertleşmeye ve fikirlerinize cok ihtiyacım var. Eşimle en buyuk sorunumuz iletişim ! Konuşma tarzı beni ciddi anlamda uzuyor ve sinirlendiriyor. Kaba ve kırıcı bir uslubu var. Bu ona cok normal geliyor cunku oyle gormuş oyle alışmış demekki aile arasında da surekli boyle konuşurlar surekli bağırış cağırış ve tersleme, azarlama tarzında. Eşim sevgiliyken benle hic boyle konuşmazdı gayet kibar efendi bir adamdı evlendikten sonra icindeki yontulmamış kalası ortaya cıkardı. Misal o bir şeyler anlatıyor ben daha iyi anlamak adına ufacık bir soru sorayım hemen tersliyor, bir şeyide anla soyluyorum ya işteee diye sertce azarlıyor. Halbuki yarımyamalak anlatan ve konudan konuya atlayan kendisi. Ufak bir hata yapayım hemen beceriksiz ilan ediliyorum. Sen ne anlarsın ki, bir şeyide becer, akıl yok sende gibi kelimeler kullanıyor. Ben istiyorum ki guzel konuşalım birbirimize ozenli davranalım… insan eşine hic mi biraz ozenli davranmaz. Guzel sozler soyler arada bir tek bide kırınca gonlumu almaya calışır anca o zaman başka yok. İlla sinirden delirip ağlamam mı gerek biraz ilgi icin, ozen ve şefkat icin. Bazen kendimi onun kucuk cocuğu gibi hissediyorum. Ya bide inanın her şeyi duşunen biriyim nadir hata yaparım dikkatliyimdir ozenliyimdir buna rağmen adamın tahammulu yok. Bide beni anneme babama kotuleme huyu var. Sila şunu yapmıyor bunu boyle yanlış yapıyor gibi… surekli ona gore benim eksiklerimden bahsediyor. Tek kavga ettiğimiz konu bu ve ben artık cinnet gecirme aşamasına geldim. Defalarca aynı şeyleri konuşuyorum yine aynı en sonunda bende onun gibi olmaya başladım kabalaştım ona onun gibi davranıyorum. İşe yarar mı yaramaz mı bilmiyorum henuz ama bu hic hoşuma gitmiyor tarzım değil eş dediğim sevdiğim kişiye karşı hele. Bilmiyorum ne yapıcam bu adam beni diken ustunde durmayada itiyor boyle aman şimdi terslemesin, kalbimi kırmasın diye. Cunku her soylediği lafa o kadar uzuluyorum ki bıcak gibi saplanıyor resmen sanki ama o bunu zerre anlamıyor ona gore normal gibi bir şey. Aile arasında konuşurlarken eşimin kardeşleri hepsi annesini tersler surekli anlamıyomuuusunn bişeyide anlaaa diye bağırırlar eşim dahil. Tamam insan bazen sinirlenir ama bunlar en ufak şeye boyleler tarzları bu olmuş artık ve kimse bir şey demiyor eşim de boyle işte. Ben buna gelemiyorum nefret ediyorum bu huyundan ne yapayım lutfen bir şey soyleyin. Ozguvenimide duşurdu artık zar zor toparlıyorum kendimi bazen. Anladığı dilden konuşayım diyorum ama ne kadar itici oluyor ya hoşlanmıyorum bide aile akraba arkadaş ortamlarında boyle olursak diye cok korkuyorum. Ne kadar itici. Bide ona gore ben cok naziğim… alakası yok yani naziğimdir genel olarak tabi ama her şeyin yeri yakışığı var sonucta. Ne yapmalıyım