8 ay suren evliliğimi bitirme kararı almamla birlikte başlayan boşanma sureci 1,5 senedir bitmedi. Hayatıma yon vermeye calışıyorum. Bu surecte eski eşim icin bıraktığım kariyere devam etmek icin yeniden uNiversiteye kayıt olcam bu hafta. Yinede cok mutsuz ve umitsiz hissediyorum kendimi. Ozellikle herkesden duyduğum bana yakıştırılan "harcandı" sozu cok zoruma gitmeye başladı. Evet boşanmak hoş bir şey değil toplumumuzda da maalesef hala ayıp olarak, bir kusur olarak karşılanıyor, yinede surekli duyunca insan kendini sorguluyor. Gercekten harcandım mı? Harcanmak ne demek? Bundan sonra hayal ettiğim gibi bir hayat surduremeyecek miyim? Beni mutlu edecek birisiyle tanışamayacak mıyım? Gibi bir cok soru var aklımda. Bu sureci atlatmak icin psikolojik destekde aldım ama bir ilerleme kaydedemedim. Her ne kadar onumede baksam bu surec beni cok yıpratıyor ve hayatıma istediğim şekilde devam edemiyormuş gibi geliyor. En basit haliyle yeni birisiyle tanışmak istiyorum ama elim kolum bağlı gibi. Aynı hisseden veya aynı sureclerden gecen arkadaşlar var mı? Bu sureci nasıl atlattınız?