3 yıllık evliyim 2 yaşında kızım var. Evliliğim başından beri biraz sıkıntılı. Eşimin coğu huyunu evlendikten sonra oğrendim. Cok boş konuşur mesela. Canı sıkılır gıcık etmek icin boş boş konuşur. Ablamin ağzının kenarında peynir kalmış kucucuk ben soyledim silsin diye yemekte hemen ablama iyy ağzının her yeri peynir obur tarafa bak falan dedi bunu gıcık edip gulmek icin yapıyor gelir ayağına basar kızdırmak icin boyle sacmasapan huyları var bunun haricinde odasina uyurken kimseyi sokmaz ayrı uyuyoruz ama bundan rahatsız değilim kızımla sarılıp uyuyoruz para konusunda cok savruktur. Her ay kendine alacak birşey bulur. Akilli saat kıyafet vb. İlk zamanlar duğun takıları onun ustundeydi o donem bize ev yapılacak diye annesine para gondermiş benden habersiz. Birazını bana soylemisti. 70 gram gonderilmiş ve on bin lira. Birkac kere şiddet olayı oldu. Son bir senedir yok. Ama tabi unutmus değilim. Basit şeyler icin de tokat attım kaloriferi niye kapattın cocuk usuyecek diye Tokat atmıştı. Salonda tek peteği kapatmıştım. Soğuk değil diye. Evde cayı ayağına bekler. Dort aydır tayinim cıktığı icin ayrı şehirlerdeyiz supurgeyi bile bir iki kere ancak yapmıştır. Ben gidince de ev işinde yardımcı olacağını sanmıyorum pek. Tum bunlar toplanınca bir yabancı gibi geliyor. Guven duyamıyorum. Asla canim falan diyemem. Hatta iki ay goruşmedik geldiğinde birlikte olmak istemedim icimden gelmedi hayir demedim ama gozlerim doldu ve ağladım bir yabancı gibi geldiği icin. Şu an kotu ozelliklerini saydım hep iyi yanları da var ama ben sogumama neden olan şeyleri anlamanızı istedim.