O cizilen resimleri gorduğumden beri, cocukların internete sızan ses kaydını dinlediğimden beri ağlıyorum.
Tuylerim diken diken.
Dışarı cıkmaya korkuyorum, şort giymeye cekiniyorum, sokakta gorduğum bir kopeğin başını okşamaya gittiğimde benden kacıyor. Koyduğum su kapları tekmeleniyor. Yolda yururken arkamdan ayak sesi duyduğumda kalbim hopluyor. Kitap okumak, sinemaya gitmek, kendini geliştirmek luks. Gelecek kaygım var. İnsanlar ekmek alamıyor.
Nasıl bir zamanda doğdum, yolun sonu karanlık, nereye gidiyoruz?
Goğsumde cok ağır bir yuk var, nefes alamıyorum.