Merhaba herkese. Benim bir arkadaşım var aynı şehirde değiliz. Kendisini seviyorum hicbir kotuluğunu gormedim fakat birazcık rahat birisi. Mesela arayacaksa seni akşam arayacağım der veya gec saatlerde arar musait olup olmadığımı sormaz. Ben de acmıyorum. Sonra eğer sen de uygun olursan konuşalım diyorum.Eskiye gore yine de oldukca torpuledi bu yonunu. Her akşam uyuyana kadar mesajlaşmak ister. Ben de elimden geldiğince yazmaya calışıyorum. Haftasonları ise sabahtan geceye kadar neredeyse aralıksız yazar. Hızına yetişemiyorum. Dışarıdayken şu an şuradayım şunu yapıyorum der. Birkac da yalanını yakaladım hatta mesela twitter da gorduğu şeyleri kendi başından gecmiş gibi anlattı cunku ben de gordum o tweetleri. Daha once bir yerde cekip attığı fotoğrafın aynısını yine atıyor o gun başına gelmiş gibi. Unutuyor yani. Hic gerek yok bunlara aslında.
Ben de genellikle akşamları yorgun oluyorum vs. soyluyorum. Coğuna da yazacak cevap bulamıyorum. 2 gun yazmasam 3. gunde yazıyorum. Ben kendisine kalbini kırmadan durumu izah ettim bak boyle olduğu zaman ben yoruluyorum, kendime vakit ayıramıyorum bu aralıkları biraz uzatalım hem sohbet edecek konularımız birikir hem de ozlemiş oluruz gibi şeyler soyluyorum ama olmuyor. Şu anda da bazı sıkıntılarımın olduğunu bildiği halde buraya gelmek istiyor. Beraber gezecek ne enerjim var ne de moralim yerinde. O da bunu biliyor ama yine bana sormadan ben oraya geliyorum diyor. Gecenlerde ameliyatta hastam var moralim de bozuk haliyle. İzin aldım geliyorum yazmış.Tepem attı artık kırmamak icin doğru duzgun cevap veremedim. Kalbini kırmadan nasıl konuşayım bilemedim daha once işe yaramadı direkt gelme mi diyeyim şaşırdım acıkcası.