Eşimle 13 senelik evliyim. Bu zaman kadar bir kus bir barışık bir evliliğiniz oldu ve 9 yaşında bir cocuğumuz var.

Yılların verdiği yorgunluktan mıdır, tahammulum hic kalmadı. Genel olarak uyumlu bir insan olsada gamsız olmasından bıktım. Evdeki butun odemeler, faturalar, cocukla ilgili herşey benim uzerimde. Ben unuttuğum zaman sıkıntı cıkıyor. Kendisine birşeyi yapması icin 3 kez soyluyorum. Benim soylediğim şeyleri coğunlukla unutuyor. Tek unutamadığı şey telefonları şarj etmek ve iş kıyafetlerini yıkamak.
Bu sabah ben kahvaltı hazırlamaya calışıyorum. Bana yardım eder misin dedim ki bende calışıyorum ve yetişemiyorum. Yardım etmeye geldi bir anda iş kıyafetlerimi makineye atmadım. Deyip banyoya gitti. Bende ne alaka şimdi kahvaltı hazırlamaya calışıyoruz sen ne derdindesin, benim soylediğim coğu şeyi unutuyorsun ama bu tarz şeyleri unutmuyorsun diye kızdım. Bana sen nasıl insansın, hastamızın sen deyince ben cok sinirlendim. Sen kime hasta diyorsun dedim. İşin kotu tarafı bunların hepsini cocuğum duydu.
Alt tarafı bir kıyafet yıkamak istedim ne var bunda dedi. Her tartışmada alt tarafı, ne var bunda abartma vs gibi kelimeler kullanıyor.

Cocukla oyun oynamak gerekir, oyna diye ben soylerim. Odev yapılır ben soylerim.evdkeş herşey benim uzerimde cok sıkıldım cok yoruldum. Ustelik bana hasta mısın deyince cok kızdım, kırıldım.
Bir suru maddi sıkıntı yaşadık, hala borc oduyoruz ama hic sıkıntı cıkarmadım. Her zaman maneviyata onem veren biri oldum ama oda yok. Tek bildiği kumanda elinde televizyon izlesin.
Tek artı tarafı sessiz olması, ve birşey istediğimde uşenmeden gidip yapması. Gece canım birşey istediğinde gitmesi vs

Şu an odada oyle yatıyor artık akşama kadar yatar. Bende bıraktım herşeyi artık ilgilenemiyorum dedim.
Cok sinirlerim bozuk