Merhabalar. Ailemden başka anlatacak kimsem olmadığı icin ve objektif yorum duymak istediğim icin buraya yazıyorum. Eşimle 1 yıldır evliyiz. %30 gulluk gulistanlık geri kalanı zehir gibi gecti. Oncesinde de 4 yıllık mazimiz var. Neden zehir gibiydi anlatayım. Eşimi cok seviyor(d)um ama sonu gelmeyen bitmek bilmeyen tartışmalardan dolayı artık sevgimi sorgular oldum. Maddi olarak hicbir sıkıntımız yok. Tek sıkıntı ani parlamaları, sinirlenince gozunun donup ağzına gelen hakaretleri saydırması. Hic yapmamıştı daha 2 hafta once sinirinin şiddeti yuksek bir raddeye ulaştı sinirden bıcakla uzerime yurudu. Yaşadığımız ve korktuğum en kritik nokta buydu. Her tartışma sonrası olduğu gibi ozurler diledi guller aldi kendini affettirmeye calıştı, cok sever sevdiğini hissettirir ama sevgi bu mu? O tartışma anında ettiği hakaretleri kufurleri aileme yaptığı aşağılamaları duymayayım yeter ki sevmesin diyecek noktaya geldim. En son yine benzer bir tartışma yaşadık ve evden valizimi toplayıp ayrıldım aileme gidiyorum. Sizlere danışmak istedim bu tarz şeyler affedilir yenilir yutulur cinsten şeyler mi? Fikir alacak biri olmadığından cevremde, surekli internetten bakıyorum benzer şeyler yaşayan var mi diye. Her evliliğin şartları farklıdır kıyaslanmaz biliyorum ama cok daha kotu şeyler yaşayanlar da Var biliyorum. Anneme de soyledim dun ilk kez bıcak mevzusunu. Yanlış mi yaptım Soylemekle, evden ayrılmakla bana bir akıl verin ne olur