Kızlar merhaba, bu konuda gercekten fikirlerinizi merak ediyorum. Biz eşimle Karadeniz'in bir ilcesindeyiz, eşimin ailesi de 6 ay kendi evlerinde kalıyor, 6 ayda bizim yaşadığımız ilceye bağlı koylerinde kalıyorlar. Kaynı, ailesinin evinde yaşıyor bekar ve calışıyor sgk'lı olarak. Ben yeni evliyim, eşimle birlikte bahcelerin bakımını yapıyoruz bu yaz da fındık toplayacağız. Anne babası da toplamaya yardım edecek. Eşim fındığı satıp paranın %70ini kendimize alacak, bu para bizim 1 yıllık gecim kaynağımız olacak, kalanı da anne babasına verecek. Seneye kaynıma da fındık parasından vereceğini soyledi kaynımın duğun altınları icin hoş henuz bir gelin adayı yok. Kaynım yıllık izninde buraya geldi ve sadece birkac saat calıştı. Sonrasında kavga gurultu ben tekrar iş kıyafetlerini giymem, yemek molası vermeseydik yemek getirirken benim fikrimi mi aldınız vs dedi (ki hem onune yemek koydum hem de hepimize boyle cemkirdi hata ettik hazırlamakla) ve ben kadın halimle gidip eşime ve kayınpedere cuval taşıyarak yardım ettim. Kaynımın hem buradaki hicbir işle alakası yokken, hem duzenli bir işi varken, kira vermiyor, faturaları babasının emeklisinden oduyorken.. Biz ise burada kirada, bahceyle surekli ilgileniyorken, eşim surekli arabasıyla koye in cık yapıp anne babanın her alışverişi, bahce masrafları, mazotu, benzini, gubresi, motor arızaları vs. vs. bir suru iş ve masrafla uğraşıyorken.. Konuşulan şu: seneye fındık parasından kaynıma da verilecekmiş evleneceği zaman gelinin takıları fındık parasıyla alacaklarmış. Bu normal mi sizce? Evet eşim bana taktığı bilezikleri fındık parasıyla aldı ama zaten eşim olmasa anne baba buraya gelip bahce işlerini yapamaz bile, k.peder cok pasif, neredeyse hicbir şey yapamıyor, her şey eşimin omuzlarında. Bunların ustune bir de gecenlerde babamlar geldi, k.valide dedi ki biz olmasak bu cocuklar aclıktan olur. Ben universite mezunuyum ve evlenmeden once hep calıştım. Eşim muhendis 6 yıl ozelde calıştı. Maddi hicbir beklentimiz yok eşimin ailesinden durumları yok ama eşim buraya yerleşmek istedi, zaten bahceler 2 yıl once dededen mirasla kaldı onlara, kafasında farklı iş planları da vardı ama umut veren kişi sozunden donunce tek yapamadı. Kayınvalidenin yoğurdu, balı, tere yağı, zeytinyağı, kaşarı, yediği onunde yemediği arkasında eşim her ihtiyacını alıyor. Ona rağmen ailemin yanında da sanki butun varını yoğunu bize vermiş gibi konuştu. K.pederin kartını da verdim onlara fındığı da diyor ama her istediğini alıyor eşim. Zaten o para anca giderlerini karşılıyor. Kendilerine bile kaşar yumurta vs veriyor surekli duşunun. Hesabını ayrı tut dedim eşime ayrı zaten diyor ama sanmıyorum ayrı tuttuğunu. K.valide şimdiden biz olmasak bunlar aclıktan olur diyor babamlara, ki oyle bir şey asla yok resmen eşim onlara bakıyor, kavga cıkmasın diye kendimi zor tuttum o an. Şimdiden bunları soyleyen yarın obur gun neler der. Biz yatalak değiliz elimiz ayağımız tutuyor, eşim bahceleri cekip ceviriyor bize ettiği lafa bakın. Kaynım da kayınvalide de, sizin de bir işiniz olsun gibisinden laflar etti birkac kere. Eşim calışırken aile evinin tadilatına para harcamış, her ay kardeşi okurken para yollamış, buna rağmen eşime paranı hic biriktirmedin, neyse ders oldu sana yapacak bir şey yok gibisinden laf ettiler. Eşime kibarca soyledim kardeşin kendisi calışıyor altınları o alsın dedim hayır ben de fındık parasıyla aldım diyor. İyi de senin işin şuan bu, onun gibi bahcede iki saat calışıp esip gurlemiyorsun ki Sizce doğru mu duşunuyorum, bu durumu eşimle tekrardan konuşmalı mıyım, kırmadan nasıl ifade edebilirim fikirlerinize ihtiyacım var, teşekkur ederim okuduğunuz icin.