Arkadaşlar ben evin tek kızıyım yakında evlenip yuvamı kuracağım ama ailemin tavırları artık beni bıktırdı sanki oyle basit bisey gibi olsun bitsin ayrıntıları hic onemsemiyorlar başka bir şehire gelin gidiyorum tek dertleri uzak olmam başka bir dertleri yok eşya secmeye bile zorla geldiler ve 1 gun bile misafir olmak istemeden hemen donduler beyaz eşyamı bile ben secemedim nişanlım secti neyse onu gectim hic mutlu değiller sanki cenaze evi sanki benim bir daha duğunum olacak bu evde... az once nişanlımla dış cekimi falan konuşuyordum ne konuşuyosunuz dedi annem bende dış cekimi halletmeye calışıyoruz dedim benim derdime bak sizin derdinize bak diyo sanki ne derdi varsa evlatlarından başka bilmiyorum zoruma gidiyor tavırları şimdi duğune gelecekler bir ton tantana ile elimde olsa gelmesinler diyeceğim o derece yani Cunku surat asacaklarini herşeyi dedikodu edeceklerini biliyorum 8 saat yol gideceğiz duğun icin nasıl gidecez diye sizlaniyorlar kuzenimin sunneti var 1 gun yol gidecek ona gelince hic sorun yok ben evladıyım bana herşeyi sorun yapıyorlar kısacası onlar boyle yaptıkca benim de hevesim kacıyor strese giriyorum hani herkes heycanlı olur mutlu olur sevincli olur ben resmen hic bisey hissetmiyorum bunların bu tavırları yuzunden olsun bitsin de kurtulayım bu sıkıntılardan kafasindayim cunku kimsenin yuzu gulmuyor dediğim gibi sanki cenaze evi... bunları yazarken bile ağlıyorum uzgunum ☹