Merhaba ,
Gecen gunlerde nişan atmak ile ilgili bir konu acmıştım.Sizin ve ailemin desteği ile cesaretimi topladım ve yuzuğu attım.Nişanlım ise hicbirşey yapmadı.Ağzından ayrılmayalım veya buna benzer bir laf bile cıkmadı.Zaten bende cok uzulmedim nedesinse kendime aşırı şaşırıyorum.Şuan kuşlr kadar ozgur hissediyorum kendimi o kadar mutluyum ki iyi ki ayrılmışım.Ama bir yanım o kadar kırık ve dokuk ki anlatamam nişanlımın tepkisine hala inanamıyorum.
Şimdi ise nereden başlayacağım bilemiyorum erkeklerden o kdar tiksindim ki anlatamam.Birdaha sanırım biriyle olmayacağım yanda oyle hissediyorum.
Yaşadığım evi değiştirmek ile başladım.Şuan ortada bomboş kalmış gibiyim.Cok tuhaf bir his.Birde insanlara acıklama yapmak olum geliyor bana sosyal medyamı kapattım sırf bu yuzden.
Psikolojik destekm mi alsam diyorum neler yapabilirim kendimi yeniden bulmak icin değerli fikirlerinizi bekliyorum.