Başlıkta okuyunca ne var bunda diye duşunebilirsiniz ama ben bu durumdan cok sıkıldım. Erkek arkadaşımla arkadaşlarımızın nerdeyse hepsi ortak. Onun erkek arkadaşlarıyla cok iyi anlaşırım beni de severler. Her arkadaşlıkta olabileceği gibi arada ters duştuğumuz olur benim erkek arkadaşım da surekli kendi arkadaşlarını bana savunur.
Konu ne olursa olsun surekli araya girer susmamı, uzatmamamı soyler. Bunu da yalnızken değil arkadaşlarının yanında yapar. Ben haklı da olsam asla onlara sen haksızsın, bunu bunu yapmaman/soylememen gerekirdi demez. Aksine bana kalp kırma onlar seni cok seviyor der.
Onların yanında beni susturmaya calıştığı zaman cok rencide olmuş hissediyorum cunku asla onlara bir şey demiyor. İki tarafı değil sadece beni susturuyor. Haksız bile olsam bana bunu yalnızken soylemeli. Defalarca soyledim ben biriyle konuşurken araya girme, avukatlık yapma diye.
Az once de boyle bir olay yaşadık, yine araya girip beni susturdu. Oyle duşunduğunuz gibi bağırıp cağırmıyorum da gayet normal bir ses tonuyla konuşuyorum ben. Uyarmama rağmen yine yapıyor, bu sefer ona karşı tavır alıyorum, uzattı buyuttu oluyor.
Ne yapmam gerek tavsiyelerinizi bekliyorum