Arkadaşlar oncelikle merhaba, şimdiden okuyup cevap verecek olanlara teşekkur ederim. Başlıkta da soylediğim gibi 5 senedir erkek arkadaşım olan kişiyle ciddi duşunuyoruz olursa bu yaz nişan duşunuyoruz hatta ama benim garip korkularım oluşmaya başladı. Evlenmeden once cok sevsenizde sizlerde boyle korkular yada benzer olmasada farklı korkular yaşadınız mı cok merak ediyorum. 5 senedir uzaktan surduruyoruz ilişkimizi bunun ilk 4 ayı aynı şehirdeydik herşey mukemmeldi sonra ben taşındım uzaktan surdurduk ama istediğimiz zaman yan yana gelebildik. Ayrıldıktan ilk yan yana gelişimizde ilk 4 ayki yaptığı hareketleri bırakmıştı mesela sokakta elimi tutmamak eli tutmayı gectim elini omzuma atıp gezen kişi onu bile yapmıyordu cok garipsedim ve kızdım onun yanından donuncede bunu problem yaptım bana cocuk değiliz artık ergen gibi mi takılalım dışarda bunu mu sorun ettin falan dedi. Neyse bu konu oyle kapandı ta ki her yan yana gelişimizde ben bunu hep sorun yapana kadar trip attım olmadı insan gibi soyledim olmadı ben onem veriyorum kucuk bir şey de olsa başka ciftlere bakıyorum kız arkadaşlarının hatta eşlerinin elini tutmaktan cekinmiyolar icim gidiyor biz arkadaş gibi yuruyoruz dışarda hatta bazen o benim onume duşuyor ya da arkama kalıyor sokakta yuruduğumuzde belki siz de bu da sorun mu diceksiniz okuyunca ama arkadaşlar gercekten benim icin onemliymiş en son gecen hafta goruştuk yine dışarı cıktığımızda arkadaş gibi yuruduk ve bana bu tavır artık hanzo gibi gelmeye başladı koluna girsem ben beş dakika sonra turlu bahaneyle beni kolundan cıkarıyor ciddi şeyler duşunmeye başladıkca bunlar gozume batmaya başladı ya ilerde de cocuğunun elini tutmazsa gibi sacma şeyler geliyor aklıma ya da ben demeden elimdeki ağır bişeyi duşunup almaz bazen ben demeden bir şey istemeden hediye almaz bana ilk doğum gunu ilk sevgililer gununde bi cikolata bi cicek bile almadı ama ben cok seviyorum diye bunları hep gormezden geldim ya da ne bileyim ben kitap okumayı severim sen seviyosun diye duşunup kitap bile almadı bunları şimdi duşundukce diyorumki evlenincede yapmıcak evlilik yıldonumunde bir pasta bile alıp gelmicek eve hoşuma gidecek mi boyle hareketler diyorum kendime ben ona hep almışımdır bişeyler hoşuma gider cunku, ama her aldığıma bi kulp buldu boyle ictenlikle mutlulukla teşekkur ettiğini hatırlamam. Dışarı zorla cıkartırım halbuki ben bir yerlere oturmadan sadece yarım saatliğne bile olsa yurumeyi cok severim ama ona gereksiz gelir hep evdeyiz buluştuğumuzda benim zorumla gider gitsede yuzunu asar. Evlenincede dışarı cıkmıcak biz hep evde olucaz gel şoyle akşam yuruyelim bile demicekmiş ve ben cok sıkılacakmışım surekli evde ev işi ve işe git gel bir hayatım olcakmış gibi geliyor. Cok monoton cok donuk gelmeye başladı duşundukce. Gecen hafta buluştuğumuzda gitmeden bir onceki gun demediki gel mutfakla uğraşma bugun son gunumuz kahvaltıyı dışarda edelim akşam yeriz evde diyebilirdi boyle şeyleri yok. Birlikte oturup dizi film izlemez benle hep kendi zevkine gore şeyler acar ya da benim zorumla anca birlikte bişeyler izleriz onun dışında hep kendi isteğine gore birşeyler izler sanki birşeyler paylaşmıyomuşuz gibi geliyor ona da boyle diyince paylaşıyoruz ya yan yanayız işte ortak şeyleri sevmiyoruz ne izlicez diyor. Uzanıyor koltuğa saatlerce tv izliyor evlenmeden boyleyse evlenince hepten daha fena olacak boyle bir hayat arkadaşı mı istiyorsun diye sormaya başladım. 5 senenin sonunda bunları farketmem biraz gec onceden cok seviyordum hala seviyorum ama yaş ilerledikce mi goruyorsun ya da iş ciddiye bindiği icin mi goruyorsun bu tarz şeyleri bilmiyorum. Bu tarz şeylerden ayrılınır mı onu da bilmiyorum. Cok uzun oldu daha saymadığım cok şey var ama toparlayamadım kusura bakmayın arkadaşlar. Ne yapcağımı bilmiyorum benden babama tanışma icin soylememi istedi ama benim zerre isteğim yok. Seviyoruz birbirimizi cok durust bir cocukturda ben mi şımarıkca davranıyorum bilemiyorum. Bu devirde guvenilir aile cocuğu bulmakta zor. Ayrılmayı duşununce ayrılmakta istemiyorum ama bunları da duşununce evlenmekte istemiyorum ileride evlilikte ne desem ne gereği var diyip icimde ukte bırakacakmış da ben ona buna bakıp ic gecirecekmişim gibi geliyor. Sacmalıyorum belki de bilmiyorum.
Ciddi duşunuyoruz ama benim korkularım oluşmaya başladı
Hayatın İçinden0 Mesaj
●0 Görüntüleme
- ReadBull.net
- Kültür & Yaşam & Danışman
- Hayatın İçinden
- Ciddi duşunuyoruz ama benim korkularım oluşmaya başladı
-
24-09-2022, 11:16:26
Arkadaşlar oncelikle merhaba, şimdiden okuyup cevap verecek olanlara teşekkur ederim. Başlıkta da soylediğim gibi 5 senedir erkek arkadaşım olan kişiyle ciddi duşunuyoruz olursa bu yaz nişan duşunuyoruz hatta ama benim garip korkularım oluşmaya başladı. Evlenmeden once cok sevsenizde sizlerde boyle korkular yada benzer olmasada farklı korkular yaşadınız mı cok merak ediyorum. 5 senedir uzaktan surduruyoruz ilişkimizi bunun ilk 4 ayı aynı şehirdeydik herşey mukemmeldi sonra ben taşındım uzaktan surdurduk ama istediğimiz zaman yan yana gelebildik. Ayrıldıktan ilk yan yana gelişimizde ilk 4 ayki yaptığı hareketleri bırakmıştı mesela sokakta elimi tutmamak eli tutmayı gectim elini omzuma atıp gezen kişi onu bile yapmıyordu cok garipsedim ve kızdım onun yanından donuncede bunu problem yaptım bana cocuk değiliz artık ergen gibi mi takılalım dışarda bunu mu sorun ettin falan dedi. Neyse bu konu oyle kapandı ta ki her yan yana gelişimizde ben bunu hep sorun yapana kadar trip attım olmadı insan gibi soyledim olmadı ben onem veriyorum kucuk bir şey de olsa başka ciftlere bakıyorum kız arkadaşlarının hatta eşlerinin elini tutmaktan cekinmiyolar icim gidiyor biz arkadaş gibi yuruyoruz dışarda hatta bazen o benim onume duşuyor ya da arkama kalıyor sokakta yuruduğumuzde belki siz de bu da sorun mu diceksiniz okuyunca ama arkadaşlar gercekten benim icin onemliymiş en son gecen hafta goruştuk yine dışarı cıktığımızda arkadaş gibi yuruduk ve bana bu tavır artık hanzo gibi gelmeye başladı koluna girsem ben beş dakika sonra turlu bahaneyle beni kolundan cıkarıyor ciddi şeyler duşunmeye başladıkca bunlar gozume batmaya başladı ya ilerde de cocuğunun elini tutmazsa gibi sacma şeyler geliyor aklıma ya da ben demeden elimdeki ağır bişeyi duşunup almaz bazen ben demeden bir şey istemeden hediye almaz bana ilk doğum gunu ilk sevgililer gununde bi cikolata bi cicek bile almadı ama ben cok seviyorum diye bunları hep gormezden geldim ya da ne bileyim ben kitap okumayı severim sen seviyosun diye duşunup kitap bile almadı bunları şimdi duşundukce diyorumki evlenincede yapmıcak evlilik yıldonumunde bir pasta bile alıp gelmicek eve hoşuma gidecek mi boyle hareketler diyorum kendime ben ona hep almışımdır bişeyler hoşuma gider cunku, ama her aldığıma bi kulp buldu boyle ictenlikle mutlulukla teşekkur ettiğini hatırlamam. Dışarı zorla cıkartırım halbuki ben bir yerlere oturmadan sadece yarım saatliğne bile olsa yurumeyi cok severim ama ona gereksiz gelir hep evdeyiz buluştuğumuzda benim zorumla gider gitsede yuzunu asar. Evlenincede dışarı cıkmıcak biz hep evde olucaz gel şoyle akşam yuruyelim bile demicekmiş ve ben cok sıkılacakmışım surekli evde ev işi ve işe git gel bir hayatım olcakmış gibi geliyor. Cok monoton cok donuk gelmeye başladı duşundukce. Gecen hafta buluştuğumuzda gitmeden bir onceki gun demediki gel mutfakla uğraşma bugun son gunumuz kahvaltıyı dışarda edelim akşam yeriz evde diyebilirdi boyle şeyleri yok. Birlikte oturup dizi film izlemez benle hep kendi zevkine gore şeyler acar ya da benim zorumla anca birlikte bişeyler izleriz onun dışında hep kendi isteğine gore birşeyler izler sanki birşeyler paylaşmıyomuşuz gibi geliyor ona da boyle diyince paylaşıyoruz ya yan yanayız işte ortak şeyleri sevmiyoruz ne izlicez diyor. Uzanıyor koltuğa saatlerce tv izliyor evlenmeden boyleyse evlenince hepten daha fena olacak boyle bir hayat arkadaşı mı istiyorsun diye sormaya başladım. 5 senenin sonunda bunları farketmem biraz gec onceden cok seviyordum hala seviyorum ama yaş ilerledikce mi goruyorsun ya da iş ciddiye bindiği icin mi goruyorsun bu tarz şeyleri bilmiyorum. Bu tarz şeylerden ayrılınır mı onu da bilmiyorum. Cok uzun oldu daha saymadığım cok şey var ama toparlayamadım kusura bakmayın arkadaşlar. Ne yapcağımı bilmiyorum benden babama tanışma icin soylememi istedi ama benim zerre isteğim yok. Seviyoruz birbirimizi cok durust bir cocukturda ben mi şımarıkca davranıyorum bilemiyorum. Bu devirde guvenilir aile cocuğu bulmakta zor. Ayrılmayı duşununce ayrılmakta istemiyorum ama bunları da duşununce evlenmekte istemiyorum ileride evlilikte ne desem ne gereği var diyip icimde ukte bırakacakmış da ben ona buna bakıp ic gecirecekmişim gibi geliyor. Sacmalıyorum belki de bilmiyorum.