Merhabalar kk,

Benim ki biraz ic dokmek olacak sanırım. 34 yaşındayım. Biraz ozgur buyudum. Ailemin evlen baskisi asla olmadi ama olsa mutlu olcaklarini belirttiler. Bir bucuk yil once cok sorunlu bir iliskiden ciktim. Evlensek evlenirdik de, su ara "evde cocugumla tek kaldim aldatildim" konusu aciyor olurdum. Neyse kendimi dinledim sonrasinda. Once benim akil sagligim yemisim yasini dedim. Sonra bir suru adayla tanistirildim ama (asla asagilama olarak algilanmasini istemem) vizyonlar hayata bakis acisi uymadi. Ben baska bir sehirde cok iyi bir universitede okudum. Su an dr bitmek uzere. Bu sehirde kalmayi dusunmuyorum kismetse.
Neyse 2 ay once internetten biriyle tanistim. Karakterini, huyunu, meslegini, caliskanligini sevdim. Tipi de tam hayalimdeki gibiydi. İste dedim evreka kader bana da gulur
Hersey iyi guzel, adam duzgun karakterli. Kadina ve yasantisina saygi duyan biri. Surekli konusuyoruz egleniyoruz guluyoruz. Espriler havada ucusuyor. Hemen gelmek istedi yanima. Karantina bitti iki kere geldi. Surekli konusuyoruz iletisimdeyiz. İki hafta once ben kritik bir doneme girdim kariyerle ilgili stresli bir donem. İlgisinin de azaldigini yavastan farkediyorum geyik yollu soylemeye calisiyorum. Anlamadi. Ciddi soyledim tartistik2 haftadir surekli bir gerginlik. Ben de uzattim farkindayim. İlk olayda bitirelime getirdin diyorum. Tamam duzelcek is yogun stresli diyip gecistiriyor. Neyse uzatmiyim. Bugun yine ayni konular acilinca mutsuzum istemiyorum bitsin dedi. Biraz duygusala bagladim ama tamam dedim. Sonra da yazdim ozur diledim uzdugum icin. Bir sey bekledigimden degil. Gerginlik bitsin boylece devam edelim kendi yollarimiza istedim. O konusmadan sonra bir daha konusmadik. Sanirim yazmaz artik. Kolay kolay bir sey hissedemiyorum, hissedince de surduremiyorum sanirim. Bazen diyorum vazgec bu islerden. Sagligin, ailen, isin, vs... Yerinde. Yat kalk dua et aranma iste yapamiyosunbazen de diyorum vardir bir umit be. Ama bu son insan tam hayallerimdeki gibiydi. Sizce yazmali miyim? Yoksa yeter mi gari?