Boşandım ,berbat hissediyorum .1sene oldu ama yok toparladım gibi oluyorum ,geri psikolojik olarak hic bir zaman mutlu olamayacağım ruh haline burunuyorum .Bu arada dışardan baksanız asla anlamazsınız ,ama icim bı kotu.Boyle olmasının elbet sebebi var ,Ben hic bir zaman sevilen bir cocuk olmadım ailemde bu sevgiyi dışarda aradım .Aradım desem de onaylanma ihtiyacı,arkadaşlarim beni sevsin diye uğraştım ,ya da sacma sapan insanlar alakasız insanlar yani sevdilerde sagolsunlar ,arkadaşlarım var ,kızlarım var .ama icimde bir bosluk ,eş boşluğu,aslında sacma biliyorum ,şu an tatildeyim Mesela ,evim var ,arabam var,borclarim da var tabi .ama manevi boşluğu maddi şeyler doldurmuyor maalesef,insanlara bakıyorum cok gucluler ,kimseye ihtiyac duymuyorlar ,sevmiyorum da bu huyumu,mesela annem babam hic bir zaman evle ilgili olmayan alkolik bir babaydi sonra oldu annemin hic şikayet ettiğini bilmem ama ben boşandım arıyorum bı sevgi .Napcam ben bilmem boşanma hissini sevmedim .