Selam arkadaşlar. Bu aralar kafama cok taktığım bir konu var. 36 yaşındayım, bekarım ve cok yalnız hissediyorum kendimi..
Etrafımdaki arkadaş dediklerim hep oylesine yanımda biri dursun arkadaşlığı gibi sanki..Pandemi donemi bu gerceği anladım..
Şimdiye kadar en kalabalık şirketlerde calışmama rağmen duzgun bir arkadaşlık bağı kuramamak benim eksikliğim sanırım. Haftasonları goruştuğum 3-5 arkadaşımdan evlenenlerle yavaş yavaş iletişim kesildi, diğerlerinin de oncelikleri değişti.. Herkes bencil ve kendi derdinde gibi geliyor artık bana. Ben sevdiğim arkadaşlarım icin elimden ne geliyorsa yaparım ama karşı tarafın yuzeysel davranışlarını hissetiğim zaman ister istemez uzaklaşıyorum o insanla ve eskisi gibi olmuyor hic bir şey.. Bu yaştan sonra yeni arkadaş edinmek de cok zormuş gibi geliyor. Kurslara filan gidecek enerjim de yok. Boyle de canım sıkılıyor. Bir akıl verin ne yapmalı ne etmeli