Herkese iyi geceler.. bu bi dert ve icinden cıkamıyorum.. ne yapacağımı nasıl davranacağımı bilemiyorum.. başından gecen ne yapabileceğimi soyleyecek birilerine ihtiyacım var.

Eşimin babası 4 ay once kanser tanısı aldı 4. Evre karaciğer meteztaslı kolon kanseri rabbim kimseye yaşatmasın.. biz şehir dısında olduğumuz icin bi kac tedavisinde yanında olamadık ama her anlda yardımcı olmaya yanlarında olmaya calısıyoruz şu an bi suredir yanlarındayız ve uzun bi surede kalıcaz.. paylaşmak istediğim şu eşime ne desem ne yapsam yaranamıyorum.. bi evladımız yok rabbim vermiyo surekli kaybediyoruz duşukler nedeni ile.. konuyu dagıtmadan oyle cok icerliyoki anlıyorum ama surekli sanki ofkesini benden alırcasına davranıyor.. ondan ilgi beklediğimden yanımda durmasını istediğimden değil onun kafasını dagıtmak istediğimden oturu soylediğim herseyi yanlış anlıyo oylesine yoruldumki nasıl yanında olabilmeliyim soyluyorum anlamıyor ben senin yanında olmaya calısıyorum biliyorum senin yaşadığını hissedemediğimi dusunuyosun ama sana yardımcı olmaya calisiyorum dedikce onu anladiğimı ilgi beklediğimi kendisinin uzgun olduğunu vs. Soyleyip duruyor.. ona gore etrafta herkes mutlu kimsenin sıkıntısı yok Allah hep ona ve bize veriyor.. anlatıyorum insanız herkesin basına birsey geliyor herkez umutsuzluklar mutsuzluklar yasıyor hayatını oyle devam ettiremezsin diyorum yaşamamışsa bile yaşayacak basımıza gelenee kadar biz nasıldık diyorum.. ben baba degilim keske bana olsaydı diyor.. uzatmak istemiyorum sizi yormakta istemiyorum ama cıkamıyorum işin icinden bu arada benim babamda yok yani hic goruşmuyoruz arada haberini alırsam o sadece bi annem var ama devamlı sen anlamiyosun seninde annenin basına gelseydi semde boyle olurdun soyle olurdun diyip duruyo ben ne yapayım nolur akıl verin...