Bayram sebebiyle ailemin evindeyim. Aslında sorunlar ondan oncesine dayanıyor. Taşınma aşamasında ve havanın sıcaklığında yardım etmeyen eşimin benim yoğunluğum yorgunluğum bir bebeğimin olmasından dolayı kendime pek vakit ayıramadım acıkcası kendisi de yardımcı olmadı. Bana olan cumleleri ise şoyleydi. Bakımlı ol işte yok goğuslerin kucuk bilmem ne (emzirmeden evvel cok guzeldi ama emzirme bitimi saldı kendini) bu yuzden yağ enjeksiyonu duşunuyorum ilerleyen senelerde (kendim istediğim icin) ama taşınma aşamasında hem bana yardım etmeyen bir eş hem ev iş cocuk yemek hem de psikolojik bazı baskılar... 5 6 gundur ailemin evindeyim ama iki uc kere ancak napıyosun demiştir her gun konuşuruz ama gunaydın iyi geceler bu kadar bi de cocuğumuzu gosteriyorum işte. Ama benden bi fotoğraf bile istemedi yani. Her neyse bugun bana bu ilgisizliğin sebebini sordum. İşte napcan beni ailenle ilgilen dedi bende bayağı yukseldim. Akşam akşam trip de yedik diyor. Trip değil bu ciddi bir mevzu boyle boyle bitiyor evlilikler dedim. Yani ruhum sıkışıyor ne yapacağım. Seviyorum ama boyle yaptığı icin icim acıyarak ondan soğuyorum. Ayrıca bir başkasından hoşlanma ihtimali geliyor icime o da zaten apayrı bi huzun. Bilemiyorum... bu kadar yorulduğumu hatırlamıyorum. 26 yaşındayım eşim benden uc yaş buyuk iki senelik evliyiz