Arkadaşlar merhaba;
Guncelleme: aşağıdaki muhabbetten sonra bugun ogrendim ki olayları gitmiş kendi ailesine de anlatmış. Biz ailelerimizden ayrı şehirlerde yaşıyoruz. Ailesinin oldugu şehire gitmiş. Ben bunu iş arkadaşlarından ogrendim (ortak arkadaşımız aynı zamanda) . Onlara cenazesi oldugunu ailesinin yanına gittiği soylemiş. Sonra sabah bir kalktım, tesadufi bir şekilde gordum ki kardeşi beni engellemiş whatsapp'tan. Durumlar en son boyle eve gelmedi. Gidip beni ailesine de şikayet etmiş. Bunu duyunca iyice soğudum artık. Yani 36 yaşında bir adam 5 yıllık evliliği var. Kalkıp karısıyla yaşadığı kavgayı orda burda anlatıyor. Uzuluyordum ve merak ediyordum nerde ne yapıyor diye, şimdi ise yani yaptıklarından iğreniyorum. Daha once ilk evlendiğimizde de benzer şeyler yapmıştı ve uyarmıştım. Ben ona boşanma aşamasına gelsek bile ancak iş resmiyete dokulurse ailelere soylenir. Bunun dışında asla bir kavga tartışma anlatılmaz demiştim. Bunun uzerine anlaşmıştık. Ama yine de yaptı yapacagını. Birilerinin ona haklı oldugunu soylemesine ihtiyacı var ve ailesi surekli bunu pohpohladığı ve hicbir zaman hatasını yuzune soylemedikleri icin eminim kendini tatmin etmeye gitmiştir. Benim hassas oldugum nokta ozel hayatımın anlatılması ve benim bu insanla bu hatayı 5 sene surdurmem. Kendim ettim kendim buldum gercekten



####
Eşimle 5 yıldır evliyiz. Bazen iniş ve cıkışlarımız olur;ufak tartısmalar arada olur. Ancak en son dun buyuk bir tartışma yaşadık. Sabahtan denize gittik guzel bir gun yaşadık. Ardından akşam eve geldik. Ben ertesi gun hem temizlik yapmam gerektiği hem de evde işle alakalı bitirmem gereken bazı evraklar olduğunu soyledim. Bu sebeple erken kalkacağımı hemen temizliğe girişip ardından calışacağımı soyledim. Kendisi beni uyandırma ben uyuyacağım dedi. Bende supurge falan tutacağımı, ses olabileceğini dedim. Bunun uzerine işi benden isteyen iş arkadaşım ve patronuma kufurler savurmaya başladı. Bende sinirlendim ve aynı kufuru ona ettim. O da kalktı babamı aradı ve kızın bana kufur ediyor gibisinden konuştu. İlk yeni evlendiğimiz yıllarda da birkac kez ailemi bu şekilde kavgadan sonra aramıştı. Bu sebeple ailem de ona karşı tepkili ve pek sevmiyorlar. Ancak benim icin kibar ve misafirperver davranıyorlar biz gittiğimizde. Ama yaklaşık 2 senedir boyle birşey yapmıyordu. Bu konuda ben cok hassasım; ailem daha once uzulduğu icin bu konuda babam depresyona bile girmişti . O zamanları atlattık sanıyordum; onunla konuşmuştum ve bir daha boyle birşey yapmamasını soyledim ve o da kabul etmişti ama yine yaptı. Ben bir de ozel konuların aile ile paylaşılması konusundan oldukca rahatsızlık duyuyorum. O sebeple eşim aradıktan sonra iyice sinirlendim. Bağırdım, cağırdım hakaret ettim. Bu konuda hatalıyım biliyorum; kendimi kaybettim ailemi arayınca yine. Sonrasında butun eşyalarını topladı ve evden cıktı gitti. Bende şoyle bir durum oluyor; psikolojik bir rahatsızlık mı bilmiyorum. Kendimi haklı gorsem bile o gidince hemen depresyona girdim. Cok uzuluyorum; acaba şoyle demeseydim şoyle yapmasaydım gibisinden surekli aklımda duşunceler geciyor. Hemen pişman oluyorum herşeyden. Uzulerek soyluyorum ki sanırım bu evlilikte ben gururumu da kaybettim. Ofke kontrolum olmadıgını ve bu konuda yardım almam gerektiğini duşunuyorum. Surekli kendimi sucluyorum; elimde değil. Sanki karşı tarafın bir sucu yokmuş da butun sucu ben işlemiş gibi hissediyorum. O ise burnundan asla kıl aldırmaz, ne zaman kavga etsek hep ben alttan alırım. Bu psikolojiden nasıl cıkabilirim ??? kendimi daha guclu hissetmek istiyorum. Aslında evliliğimi bir kenara koydum artık. Ben kendimi o kadar kotu o kadar ona muhtac hissediyorum ki bundan kurtulmaya guc bulmak istiyorum.