Merhaba arkadaşlar..
Nasıl icimi dokebilirim nereden baslayabilirim bilmiyorum..
Cok yalnızım ailemle zaten aram iyi değil arkadaşlarımda pek yok sosyal medya kullanmıyorum.. uni okuyorum. Kitap yazıyorum cok kitap okuyorum bilgili biriyim . Her şeyin hakkından geliyorum iş yemek herkese bir psikolog karşılıyorum herkese derman bulabiliyorum. Ama gun gectikce icimden hic bir şey yapmak gelmiyor . Kendime yeni uğraşlar bulamıyorum. Her şeyi bir kenara koyuyorum benim kendimle skntilarim var anladım. Butun derdim benim diye duşunuyorum .. guzel insanlar tanıdım oyle ya da boyle ayrılıklar gercekleşti . Hep kotu insanlara denk gelmeye başladım. Şimdi her şeyden soyutlanmak istiyorum hedeflerim hayallerim var ama bir turlu gerceklestirmek icin cabalayamiyorum kendimi bir cok konuda dizginleyemiyorum. Kayıplarm var bu hayatta bir turlu kendime bunu kabullendi reemiyorum gecmişe takılıyorum aslında yapı olarak kendi doktorluğu mu yapabilecek bir insanım. Kendime yeni bir yol ciziyorum ama bir turlu o yola baslayamiyorum bir soz okumuştum yuzme biliyorum ama ilerleyemiyorum diye tam olarak oyleyim. Her şeyin sorusu cevabı var ama ben olmuyorum . Planlar yapıyorum uyamiyorum plansız yaşıyorum uygun gelmiyor . Acık konuşmak gerekirse gecmişi temiz biri değilim ama tum kotuluğum kendime oldu aslında. Şimdi her şey guzel olsun istiyorum guzel gecireyim gunumu geleceğim guzel olsun bunları duslerken gecmişim onumde durup bir tokat atıyor. Guzel şeyler basaramiyorum her şey kotu olmak zorunda mı? Yeniden birini hayatıma almaya korkuyorum . Sadece samimi bir kac arkadaşım olsun istiyorum (Buradada kendini benim gibi hisseden insanlarla tanışmak isterim belki ortak fikirlerimiz olur kendimize yon veririz. )
Anlayacaginiz kendime ytemiyorum ne yapsam da kendime derman olamıyorum kendim kendimi yaktım sonduremiyorum.icimde bir ukte kaldı alev aldı iyi gibi gorunsemde gunden gune yok oluyorum .. eğer bu gecici bir durumda ne zman gececek ne zaman bitecek?