Merhaba ben 27 yaşındayım 4 yıllık evliyim 29 nisanda anlaşmalı boşanma davası actım 11 Haziran'da durusmam var. Eşim boşanmak istemediğini sevdiğini cok pişman olduğunu soyluyor. Tasinalim diyor . Bir daha olmaz diyor. İşin aslı ben bunları binlerce kez duydum. Ne soz verdiyse tutmadı. Yada o bitmeyen ofkesini yenemedi. Bana hicbir sucun yoktu diyor sen bana hep saygılı ve anlayışlıydın bu kufur gibi geliyor artık. Onca iyiliğime evliliğimiz zarar vermesin diye verdiğim mucadeleye karşılık bana yaşattığı onca şey nedendi peki. Gozunde boyleysem bunları neden yasattin. Sevmek bu değil . Boşanma sebebine gelirsek.. Ailesi annesi ve kardeşleri bana yapmadıkları kotuluğu bırakmadı. Bense karakterime cok ters birşey yaptım. Kendini koruyan ben korumadim. Sustum. Saygılı oldum eşim arada kalmasın ailesidir ben iyi oldukca hatalarını anlar bırakırlar boyle yapmayı dedim. Eşim hep yanımda arkamdaydi sozde. Onlara bişey yaptıklarında gerekeni soyluyordu. Ama o kopruyu hic kuramadı. Herşeyine karisiyolardi evimize aldığımız yağa kadar bana alacağı ayakkabıya kadar soyluyordu ve onlar modeller atıyordu. Ne alcaksa uc gorumcem ve annesi bilirdi ve o sormazdi soylerdi onlar illa model atar şunu yap bunu yap derlerdi. Bundan hic polemik yapmadım kısaca o evden hic cıkamadı. Biz evli olamadık. Bu sozde koruyan adamin psikolojisi bozulmasın diye kendimden verdiğim odun sonucu kendisinin psikolojisi ailesi tarafından bozuldu ve icindeki psikopat cıktı. İnsan gibi konuşmuyordu . Hep bir yuksek sesle kufurler bagirmalar ortada ne bir tartışma ne bir anlaşmazlık yoktu. Gittikce bu psikolojik şiddet fiziksel dondu . Boşanmaya su gun karar verdim catlatma iğnesi vurulup beş gun ilişki yasandiktan sonra yerleşme doneminde ailesine ofkelenip kendileri bizim birikimimizi onada bana sormadan altına cevirmişti kuyumcuda almış babası oda bişey diyememis bende babasıdır bişey dememiştir diye dedim 120 bin tllik altının evde durması tehlikeli olur ne babanın gonlu kirilsin ne benim bankaya koyalım dedim evde calınır dersin bankaya koyarsın dedim cozum buldum vay efendim sorumluluk onlarınmis ailesinde dursa nolcakmis diyerek bana el kaldırdı sozde baba olmayı isteyen adam ben o asamadayken uzerime sandalye attı iki yumruk attı kafama tabi ben kendimi korudum ve dayak yemedim ama bu şiddet gostermediği anlamını taşımıyor . Ogun bitti benim icin boşanmaya karar verdim ama hamilelik dolayısı ile ailem geri donmemi istedi istemedim ben mecbur kaldım dış gebelik oldu ben onu sucladim dedim o cocuk o olay yuzunden yanlış yere tuttundu. Neyse ben soyledim babamın ailemin zoruyla olmaz bu olaylar neticesinde ben seni istemiyorum boşanmak istiyorum diye kabul etmedi dinlemedim cok kotu şeyler yaşattılar bana ailecek. Kendimi korumak icin bu evliliğin bitmesi lazımdı davami actım. Buarada annesinde durmamasini isteme sebebim anne baba evime ses kayıt cihazı koyması yuva yıkmaya calışması ve anneme kalp krizi gecirmesi ve ben neden onlar bunları yaparken hep sustum bilmiyorum donuyordum donuyor kalıyordum. Neyse sonuc olarak şimdi gozunun acıldığını pişman olduğunu hayatını bana adayacagini soylesede cevremdekilerr annesinin ekmeğine yağ surme desede ve ilkkez boşanma davası actin duzelir deselerde ben duzeleceğine inanmıyorum. Cok inandım cok kandirildim cok bekledim evliligim boyunca hep dayandim ama duzelmedi duzelmez ki ben affedemiyorum. Bebeğimi kaybetme sebebi olarak goruyorum o olayı ve ne kadar vaatlerde bulunsada ben o siddeti affedemiyorum . Kafam allak bullak insanlar istemediğim bir evliliğe zorlamaya devam ettikce daha cok psikoljik cokuntu icine giriyorum bana yardım edin tarafsız ucuncu bir goze ihtiyacım var