Hanımlar selam. Burası da olmasa derdimi nerelere anlatırım bilmiyorum. Galiba ya delirdim ya da delirmek uzereyim. Uzun olursa kusura bakmayın mobilden giriyorum cevap yazamasamda tek tek okuyacağım lutfen bana akıl verin cunku ben artık duşunemiyorum...
Ben tup bebekle hamile kaldım. 2 senelik evliyim.(niye acele ettin derseniz kac doktora gittiysek tup bebekle bile zor gec kalmayın dediler cok şukur ilk seferde oldu, eşim oligospermi)
Cok şukur hamileyim, cok stresli sıkıntılı zamanlardan gectik. 14. Haftamda ikili testte risk yuksek cıktı yurt dışına kan gonderdik 2 hafta gecmek bilmedi. Sonunda guzel haberi aldık tabii, bir problem yokmuş. ALlah kimseye yaşatmasın.
Ailemin yanına en son gecen sene haziranda gittim. Bir hafta kalıp geldim. Kayınvalidem ameliyat olacaktı onunla birlikte 20 gun hastanede kaldım(iki kızı var biri hamileydi biri de uzakta) lavaboya vs gittiğinde ihtiyaclarını karşılayamadığı icin de eşimi istemedi, ben kaldım. Neyse sonra tedaviye başladık derken hamile kaldım.
İlk uc ay doktor sorun yok demesine rağmen “olsun 3 ay bitsin oyle giderim” diyerek ailemin yanına gitmedim. 3 ay bittiğiniz ikili test belasına bulaştık onun sonucunu bekle vs yine gidemedim. Sonuc geldiğinde eşimle cok sevindik. Ben bilet bakmaya başladım. Annemle goruşmuyorum babam ve kardeşim Babannem ve dedemle yaşıyor, mayısta kardeşim askere gidecek.
Bir gun eşim dışardan geldi. Baktım suratı asık, ne oldu diye ısrar ettim dokuldu tabii.
Babasıyla otururken “nanim de gidecek istanbula bugun yarın” diye bir şey soylemiş. Babası da “gitmesi icin benim cesedimi ciğnemeniz lazım, tup bebek karnındaki tuppp!!” Demiş.(tup bebeği ne sanıyorsa)
Ben bunu duyunca eşime sinirlendim, sen niye suratını asıyorsun ki baban istediğini desin, benim eşim sensin sen ne duşunuyorsun dedim.
Gevelemeye başladı “eeee babam da işte bizi duşunuyor merak ediyor zor cocuğumuz oldu bi şey olur diye korkuyor” bilmem ne....
Ben sinirden yere goğe sığamadım eşime saydırdım “sen korkak mısın diyemedin mi baba biz de senin kadar duşunuyoruz, en cok zorluğu biz cektik nanimin de ailesini gormeye ihtiyacı var diyemedin mi!!” Diye. Bu arada bir gorumcem ve eşimin ailesi ile aramızda iki bina var. Eşim bir gun gozukmese goruntulu ararlar iki adım yerden.
Bunları duşundukce sinirim daha cok tepeme cıkıyor.
Neyse eşim tamam ben halledicem olmazsa rapor alır arabayla bi haftalığına ben gotururum seni filan dedi. Ben de konuyu kapattım.
Tabii ailem de arıyor surekli gelecektin hani ne oldu ne saman geliyorsun diye. Normal de gidemeyecek olsam sorun değil ya da eşim “ben işe gidiyorum, gitmesen olmaz mı” dese yine sorun değil onlar gelir. Ama kayınpederin sozunu dinlemesi cok sinirimi bozuyor. Bir de kendi kendime eğer şimdi tatsızlık cıkmasın diye gitmesem bu bana sozunu dinlettiğini duşunecek ve bebeğim olduğunda da “aman gitme uşur aman gitme hasta olur” gibi sacma sapan konuşmalar yapar diye duşunuyorum. Babaanneme bu yuzden gelemiyorum desem zaten kayınpedere dolu duğun zamanından filan bu sefer tutamam acar ağzını yumar gozunu.
Bir yandan eşimi duşunuyorum eşim babasından aşırı cekiniyor. Kayınpederin durumu cok iyi eşim oğretmen ama arta kalan zamanda kayınpederin gelir gider islerine bakıyor. Eşim de babasının kolunda engel var kıyamıyor ne dese tamam diyor. Ve eşim en ufak bişey dese; mesela şu faturayı getir diye eşimi arasa eşim baba suan işim var bir saat sonra getirebilirim dese babası hemen “ben senin icin(babası erkek cocuk duşkunu herşeyi eşime adamış) calıştım didindim benim babam yoktu arkamda senin dağ gibi baban var, getirme tamam ben başkasını yollarım” gibi sacma sapan bir tribe giriyor. Eşin de bu sefer “babam doğru soyluyor tek koluyla bizim icin calıştı durdu,gitmem lazım” diyip gidiyor. Oturduğumuz evi de kayınpeder aldı, eşim işlerine yardım ediyor diye. Kendine yeni araba alınca eski arabasını da eşime verdi. Tamam sağolsun hakkını asla odeyemeyiz ama bunları isteyen ben değildim ki. Oğluna yaptı. Ben duğun bile istemedim. Sanki her seferin de “her şeyinizi ben yaptım benim emrimdesiniz” tavrında.
Eşime de “eğer gitmezsem babana soyle dinlediğim icin değil, sırf sen arada kalma diye” demeyi duşunuyorum. Bir yandan da ağzıma geleni sayıp cekip gitmek istiyorum.
Eşime dedim “yolculuğun vs bana hic bir zararı yok ama bu bana verdiğiniz sıkıntının cok zararı var, kendi anlamlar hamileyken aman abla yanımıza gelme hamilesin mi dediniz” dedim. Eşim ne desen haklısın diyor. Ama babasına ağzını acamıyor. Haftaya kontrolum var kaynanamı da goturup “hocam nolursunuz anlatın artık normal gebe gibiyim yolculuğunda bir zararı yok sizden duysunlar” diyeceğim. Kafayı yemek uzereyim. Bir yandan gitsem de Allah korusun bir problem cıksa hem benim başımın etini yerler hem de eşimi dolduruşa getirirler “bak gitti ondan oldu” diye.... ne yapacağımı bilmiyorum sinirimi de alamıyorum. Eşinle nasıl konuşmalıyım, ne demeliyim. Nolur akıl verin.
Cevaplar icin şimdiden teşekkurler.